Hell Spawn

Een volledig nieuwe band met ook voor ons nieuwe mensen, dat is voorlopig Black Moon June. De Zweden, welke elkaar gevonden hebben door uiteraard een gelijkaardige passie voor muziek brengen dit jaar hun eerste full album uit genaamd "The witch hammer". We krijgen hier een samenvoeging van verschillende stijlen en element, maar de Zweedse invloeden zijn moeilijk weg te denken. De heren Conny Payne, de bassist van de band en Mathias Holm Klarin, welke de gitaar voor zijn rekening neemt wonen allebei in dezelfde regio en kenden elkaar al een tijdje, Payne heeft blijkbaar ook nog een verleden gehad bij de Zweedse AOR band Alien, een topband volgens ons! Zij gingen op zoek naar een zanger en die vonden ze in Stockholm bij Toby W. Later werd hier na het opnemen van het album nog een keyboardist, Richie Rich, aan toegevoegd. Aangezien we er moeilijk één vast genre op kunnen plakken, gaan we meteen van start met de songs zelf op deze "The witch hammer". "Blood on your hands" opent het album, we weten nog niet meteen wat te denken of te verwachten. Op het eerste gehoor klinkt dit als een stevige melodische song, misschien wat in de aard van een moderne Bonfire. "A thousand years" valt dan al wat meer in onze smaak. Wat meer poppy, maar het blijft wel meteen hangen. "I walk alone" brengt ons dan weer iets helemaal anders, misschien wel wat doom invloeden hier, alles is wat gezapiger en sleept wat meer, ook "Immortal" gaat meer deze kant op. "Phoenix rising" krijgt dan weer wat meer rock and roll vibes eroverheen terwijl "Ring the alarm" een song is waar de Van Halen invloeden heel groot zijn, dit merken we ook bij "Stronger than I was before". "Supernova" en "Under a black moon sky" gaan dan opnieuw de doom kantjes opzoeken. Een song als "Under a black moon sky" heeft onze voorkeur op deze elpee. Dit gaat de heren het beste af en doet ons soms wat denken aan een light versie van Sorcerer. We hebben het album al een aantal keer beluisterd en na de zoveelste keer weten we nog altijd niet goed waar we dit moeten plaatsen. De band combineert heel veel, ook niet de meest voor de hand liggende zaken, en toch werkt het wel langs een kant, langs de andere kant hebben we dan weer wel een voorkeur voor de meer doomy nummers hierop. Benieuwd wat voor een vervolg dit zal krijgen!

80