Hell Spawn

Avatarium ontstond in het Zweedse Stockholm in 2013. Initieel was het een zijproject van Leif Edling die iets extra wou naast Candlemass. Ondertussen is er al veel veranderd en zijn de touwtjes in handen van zangeres Jennie-Ann en gitarist Marcus, die ook in het echte leven een koppel zijn. Dit is hun zesde album en steeds is het uitkijken naar welke richting deze onvoorspelbare band ingeslagen is. In het begin was het pure doom maar de Zweden hebben een lange weg afgelegd. Op dit nieuwe album hoor je onmiddellijk wat voor een fantastische zangeres Jennie-Ann is. De tweede sterke pijler zijn de gitaren. De hooks, de riffs, het gaat van bluesy over Pink Floyd tot Black Sabbath. Je hoort ook regelmatig een streep piano of orgel en dat zorgt voor extra melancholie. Voor sommige mensen is dit muziek om depressief van te worden maar kwalitatief is dit hoogstaand. Dit is een eigentijdse mix van doom, psychedelische rock, traditionele hardrock en prog en toch waan je je in de seventies. Je merkt dat ze voor een stuk terugkeren naar de beginperiode want bepaalde snaarpartijen zouden zo van bij Candlemass kunnen komen. En toch ligt het voor een stuk in het verlengde van de voorganger. Op dit album ligt het doorsnee tempo laag. "I see you better in the dark" zorgt voor meer schwung maar de focus ligt op ballads en doom. Dus voor de snelheid hoef je hier niet aan te kloppen. Dit is eerder luistermuziek maar het is niet eenvoudig om er volledig je gedachten bij te houden. Ondanks de kwaliteit zou een mens bij momenten afgeleid worden en dat is natuurlijk jammer. Voor mij mochten er enkele snellere of steviger nummers opstaan maar uiteraard is dit heel subjectief. Enkele nummers zullen ongetwijfeld de kritiek krijgen dat het in feite geen metal is en ik kan dat plaatsen. Maar laat je daardoor niet afschrikken. Als het niet te stevig moet zijn is dit ongetwijfeld iets voor jou....

78