Hell Spawn

De supergroep The Ferryman brengt ook nog eens een nieuwe plaat uit. Deze 'supergroep' bestaat uit Magnus Karlsson, Ronnie Romero en Mike Terrana. Eigenlijk komen onze haren al wat recht als we weer eens de zoveelste release zien met Ronnie Romero aan de microfoon. Niets tegen de man, want het is inderdaad een goede zanger en frontman. Maar na een tijdje en na zoveel platen per jaar hebben we het wel wat gezien en vooral gehoord... Een goede zanger, maar weinig origineel, en overal klinkt hij ook wel wat hetzelfde. En eigenlijk is dit jammer genoeg ook wel wat ons idee over deze vierde plaat van The Ferryman. Het debuut en "A New Evil" vonden wij persoonlijk een pak beter dan de voorganger "One more river to cross". Het gehele concept bij deze "Iron will" lijkt ons dan ook wat uitgemolken, en er wordt te veel op hetzelfde teruggevallen. De eerste vier songs zijnde "Choke hold", "Mother unholy", titelnummer "Iron will" en "Above it all" zijn allemaal wat mid-tempo slepende nummers waar we ons ook echt moeten doorslepen. Hetzelfde tempo wordt aangehouden, alles op hetzelfde lijntje. Bij "Adrenaline" zit er inderdaad wel wat meer adrenaline in het lied zelf, maar na het eerste refrein zakken we terug in datzelfde slepende tempo. "Darkest storm" en "Dust to dust" zijn voor ons persoonlijk de songs die het meeste blijft hangen, maar tegen 't eind van de plaat moeten we al eens denken welke nummers dit eigenlijk weer waren... "Dreams and destiny" is de ballade van de plaat. Na zoveel mid-tempo trage songs moest dit al niet meer voor ons. De laatste drie liedjes brengen ook niets nieuws meer bij. Naa enkele luisterbeurten blijft ons z  r weinig bij gezien alles in hetzelfde straatje zit. We hadden eigenlijk ditzelfde gevoel bij de laatste Magnus Karlsson's FreeFall uit 2023. Na een tijdje zitten deze heren allemaal in zoveel groepen en projecten verweven dat alles wat hetzelfde begint te klinken en dat vinden we sowieso heel jammer. 

69