Hell Spawn

De Duitsers van Pyracanda hebben al wat pauze's ingelast in hun carrière. Origineel dateren de heren uit 1987 en toen brachten zij 2 goede thrash platen uit, zijnde "Two sides of a coin" uit 1990 en "Thorns" uit 1992. Het liedje mocht echter niet te lang duren en ze gaven er na deze tweede langspeler de brui aan. Sven Fischer, de originele gitarist van de band vertrok na de split van de band dan ook naar die andere Duitsers, Rage. Tussen 1995 en 1997 hadden de heren nog een opflakkering onder de naam Ilex, ze brachten hier één plaat mee uit genaamd "Liebe ist..." maar dit heeft geen potten gebroken. Sinds 2019 zijn ze dan uiteindelijk ook effectief terug als band, er werden vooral op Duitse bodem een aantal shows ingeboekt, onder andere op het Duitse Headbanders Open Air maar door het hele Corona gebeuren werden deze ook even snel weer afgelast. Uiteindelijk vonden de heren ook de inspiratie om een derde langspeker uit te brengen genaamd "Losing faith", uiteraard waren we hier wel benieuwd naar! Starten doen we met "Don't wait for", na een wat flauwe intro wordt er stevig doorgeslagen bij dit openingsnummer. Alhoewel we wat moeten wennen, het klinkt inderdaad als Pyracanda, maar voorlopig als een lightversie. "Hellfire" maakt ons niet meteen warm en klinkt ons wat als een of ander beginnend bandje. "Mouth warrior" doet hier eigenlijk ook niet zoveel goeds aan, wat klinkt dit toch allemaal flauw en plat zeg. Titelnummer "Losing faith" is dan misschien nog een van de betere. Maar toch, we zijn nog altijd echt niet overtuigd. "Misanthrope" gaat in datzelfde straatje verder. Alles is heel plat en levenloos. "History twister" trekt dan alweer wat bij in versnelling. Maar "We are more" sleept dan weer teveel aan, net zoals de twee volgende "Spoke in the wheel" en "What builds my pride". Afsluiter "Hold on!" doet het dan weer als een van de betere songs. De heren hebben alvast hun titel goed gekozen want na het horen van deze "Losing faith" hebben we het geloof in een derde knaller van Pyracanda inderdaad wel verloren. Heel slappe en flauwe productie maar ook de songs zijn echt niet van het gekende niveau. Een misser voor ons, sorry heren. 

65