Hell Spawn

Soms doet een mens een ontdekking en kom je tot de constatatie dat je eigenlijk van te weinig op de hoogte bent. Bij de eerste luisterbeurt van deze schijf had ik direct een klik. Het kwam bekend voor, het lag goed in het gehoor en het smaakte naar meer. Er zijn in mijn ogen weinig albums die zo sterk starten als dit. Blijkt dat Triddana een Argentijnse Celtic metalband is en dan gaat een belletje rinkelen. Het is een afsplitsing/ verderzetting van Skiltron. Vier leden stapten op uit die band in 2011 wegens muzikale meningsverschillen en dit is reeds hun vijfde album. Je kan stellen dat ze actiever zijn dan hun concullega's. Muzikaal ligt het echt in het verlengde van hun destijdse broodheer, Cruachan en Waylander bijvoorbeeld zijn ook nooit veraf. Vocaal neigt het bij momenten naar Disturbed, dat is een bedenking die je direct maakt bij het titelnummer, waar ze mee openen. Op "Wasted paradise" komt Ralf Scheepers een handje helpen, iets wat uitgroeit tot een heerlijk vocaal duel. Maar zelfs zonder hem zorgen de Argentijnen voor een bijzonder knap album. De bagpipes en thin whistles zorgen voor de sfeer en je hoort dat dit viertal ervaring heeft. Liefhebbers van het genre moeten zeker eens luisteren. Dat deze heerschappen nog geen vet contract hebben is ofwel hun eigen keuze (alle begrip voor) of een misverstand. Want voor mij is dit   n van de hoogtepunten van het jaar...

86

https://www.facebook.com/Triddanajavascript:mctmp(0);