Hell Spawn

Dream Evil klinkt inmiddels als een naam uit een ver verleden waar ik ooit nog een keer de waterlinie voor ben overgestoken toen de band in het voorprogramma van Saxon stond. De band werd eind jaren 90 opgericht door de gewaardeerde metalproducer Fredrik Nordström en de zessnarige Gus G. (Firewind/Ozzy Osbourne). Ze brachten in 2002 hun debuutalbum "Dragonslayer" uit, dat was gelijk een knaller van jewelste in het power metal genre. Dream Evil ging vrolijk verder en leverde nog eens twee studioalbums af: "Evilized" (2003) en het geweldige "The book of heavy metal" (2004), waarmee de reputatie van de band werd gevestigd. Mede dankzij de krachtige vocalen van Niklas Isfeldt overleefden ze het vertrek van Gus G. in 2004 en maakten ze een vierde album "United" (2006). Hierna werd het rustig rondom de band met in 2010 nog "In the night". We moesten nog langer wachten op het vervolg daarvan "SIX" (2017). Nu dacht ik echt dat er een groot kruis door Dream Evil gezet kon worden maar plotseling viel daar "Metal Gods" binnen. Een verdomd ouderwets klinkende schijf wat de band terugbrengt naar de begindagen. Lekkere meezingbare power metal songs zoals opener "Metal Gods", wat een eerbetoon is aan de helden van weleer (en die er nu nog steeds zijn) zoals daar zijn Iron Maiden, Judas Priest, Manowar en Saxon. "The tyrant dies at dawn" gaat de richting van Firewind op en "Fight in the night" is dan weer een track die het live geweldig zal doen. Dus eigenlijk uit het niets komt Dream Evil letterlijk binnenvallen met een prima album. Alleen nog 2 vragen blijven open: Wanneer gaan de heren weer op tour want dat verdient dit album en we hoeven toch niet weer 7 jaar te wachten op de volgende hé mannen?