Hell Spawn

Bands die hun nieuwste worp presenteren zullen altijd meteen één van hun sterkste songs als opener plaatsen om de luisteraar meteen te overdonderen, af en toe voorafgaand van een introotje. Daar doen ze bij Shadow Witch niet aan mee, wel een overbodige intro waar de riff mij sterk aan Korn's "Blind" doet denken om dan met hun eerste song "Satellites" eerder gezapig aan de rit te beginnen. Een valse trage met een sterk gezongen refrein die volgens mij eerder halfweg op de plaat beter tot z'n recht ging komen. Dan slaat de vlam met "Tell me" en "Nobody" wel goed in de pan, twee opzwepende heavyrockers waarvoor de heren de mosterd bij John Garcia's Hermano gingen halen, met ook hier sterke vocalen van Earl Walker Lundy. Ook met "Let it out" vissen ze in dezelfde groovevijver om dan met het sfeervolle en mysterieuze "Dominu Sanctus Oblivion" het roer lichtjes om te gooien en qua stijl richting Candlemass te voeren. Knap nummer! Met "The lion and the lamb" en afsluiter "The fallen" wordt deze lijn netjes doorgetrokken mede door de subtiele inbreng van een Hammondorgel. Een band met twee gezichten dus op deze plaat, zeker in vergelijking met hun vorige fullalbum "Under the shadow of a witch" uit 2020 die stevige stonerrock liet horen, maar die nu dus met "Eschaton" wel overtuigend de aandacht weet vast te houden.

85