Hell Spawn

Motivik is eigenlijk een duo, afkomstig uit Atlanta, Georgia. Ryan doet alle instrumenten, behalve de drums die door een sessiemuzikant gedaan worden. Courtney doet de vocalen. Het debuut verscheen in 2020, dit is de opvolger. Net als bij hun eerste worp is ook hier het artwork behoorlijk knap. Eerder verschenen ook al enkele singles om de fans warm te maken. Ze omschrijven zich als 'christelijke thrashers'. En ja, de teksten geven hen gelijk. Het eerste wat opvalt is het melodieuze van de muziek. Maar er zit ook agressie en brutaliteit in de nummers. Het tempo wisselt vaak en muzikaal is dit echt wel aangenaam. Beide heren nemen ook de microfoon in de hand en dat zorgt voor een leuke symbiose. Wereldschokkend is de muziek niet, het is allemaal vrij eenvoudig. Je kan stellen dat het lichtvoetige thrash is, met progressieve invloeden, die gepokt en gemazeld is in de nineties. Op het tweede deel van "Renouncement" werd het soms wat moeilijker om de aandacht erbij te houden. Het is alsof de lijm niet altijd pakte, een speelduur van net geen uur is ook misschien iets te hoog gegrepen. Nu ja, echte fans van melodieuze thrash zullen hier wel weg mee kunnen maar de doorsnee liefhebber zou wat op zijn of haar honger kunnen blijven zitten. De rap-invloeden op "This man I am" konden me ook niet echt vrolijk maken. Het album begon veelbelovend maar eigenlijk is dit gewoon goede middelmaat. Geen schande natuurlijk maar in deze vluchtige tijden met massa's releases zal het snel verdwijnen uit de playlist...

78