Hell Spawn

Demon is één van onze favoriete Britse metalbands. En waarom dan wel, hoor ik u denken... Wel, Demon is zo'n veelzijdige band dat ze eigenlijk voor ons persoonlijk geen echte NWOBHM band zijn, los van het feit dat ze uit de UK afkomstig zijn en uit dezelfde periode komen als alle andere NWOBHM bands. Verder hebben ze een héél uiteenlopende stijl, van alles geprobeerd en gedaan: melodische platen, progressievere albums en nummers, en telkens bleef dit, ondanks de verschillen, allemaal gewoon Demon. Akkoord, "Night of the Demon" en "The unexpected guest" zijn zeker en vast NWOBHM platen, maar toch stonden deze wat mij betreft al een pak hoger dan de meeste doorsnee Engelse bands. Na "The plague" ging het echter alle kanten op. "Invincible" is de bands veertiende studioplaat en we waren uiteraard enorm benieuwd. De voorganger "Cemetery junction" deed het ook zeer goed. Deze "Invincible" start met een intro en gaat over naar "In my blood", we zijn meteen vertrokken met een echte Demon song van de laatste jaren, iets melodischer en meezingbaar maar enorm herkenbaar. David Hill doet het nog steeds zeer goed en we kijken alweer uit naar zijn muilentrekkerij op het podium, want die kan er nogal wat van. Eerste single "Face the master" gaat er steviger aan toe en swingt en zal het live ongetwijfeld weer goed doen. "Ghost from the past" gaat dan weer naar hun progressief kantje op. "Beyond the darkside" kunnen we even goed ergens plaatsen op een "British standard approved" waar een song als "Wonderland" op staat die zo een vrolijke toon heeft. "Hole in the sky" neemt gas terug en is zeer sferisch. Bij "Break the spell" is de Queen invloed losgeslagen in Demon. Het meezingbare "Rise up" met stampende riffs brengt ons naar de stevige titelsong "Invincible". We gaan stampend verder naar "Cradle to the grave". "Breaking the silence" en "Forever seventeen" sluiten de plaat af en zijn twee op en top Demon nummers. Alweer een heel goede plaat van de intussen toch wel oudjes. Maar eigenlijk hadden we niets anders verwacht, na al die verschillende Demon platen zit er geen enkele mindere plaat bij. Opnieuw een album van zeer hoog niveau wat niet velen hen zullen nadoen na al die albums. We zijn benieuwd hoe de nummers live gaan uitpakken. Wel één groot minpunt van Frontiers in dit geval, want zij brengen geen LP versie uit van deze knalplaat... We hopen dat de heren van Demon die zelf gaan uitbrengen want dat is anders toch wel een gemiste kans. Long live the Demon!

91