Hell Spawn

Wie Vhäldemar niet kent, zou zweren dat dit een Duitse band is. De gelijkenissen met Accept, Rage, Blind Guardian, Running Wild en Orden Ogan bijvoorbeeld zijn onmiskenbaar. Maar dit zijn Spanjaarden die hun melodieuze heavy / power metal in het Engels brengen. Dit zevende album staat opnieuw vol epische anthems en catchy melodieën. Een lekker rauw stemgeluid, snelle gitaren en een toets synthesizer vormen een geslaagde combinatie. Al van bij het debuut in 2002 wisten ze hoge ogen te gooien in hun thuisland, maar album na album wisten ze ook op het internationale front zieltjes te winnen. Zeker hun vorige album, "Straight to hell", vond ik een kanjer. Dit is misschien net iets minder, moet ik toegeven, hoewel het nog steeds een meer dan leuke schijf is. "Sanctuary of death" is hun eerste bij MDD en duurt iets meer dan drie kwart uur. Fans van Manowar en de eerder genaamde Duitse bands hoeven niet te twijfelen, dit past mooi in de collectie. Voor het alweer fraaie artwork krijgen ze sowieso een bonus.

83