Hell Spawn

Ik moet het toegeven: ze zijn echt wel bij de pinken bij Dying Victims. Vier maand geleden immers bracht het label het debuut (opnieuw) uit voor de Europese markt. In hun land van herkomst, Canada, lag het debuut "True bearings" al sinds 2020 in de (digitale) rekken. Men moet het ijzer smeden terwijl het heet is, moet men gedacht hebben. Eerlijk gezegd liep ik niet over van enthousiasme voor het debuut van deze vier jongens van Brampton, Ontario. Hun tweede langspeler kan mij een stuk beter bekoren. Acht nieuwe nummers krijgen we te horen die ons terugbrengen naar de hardrock, heavy metal van eind jaren zeventig. Het tittelnummer is tekstueel flauw, maar de riff en het refreintje blijven nog een tijdje nazinderen in je hoofd. Opener "Forever protected" is een stevige opener en swingt lekker weg. "Can't deny destiny" sluit hier perfect bij aan. "Give 'em the gears" begint met een leuk basdeuntje wat de song een bepaalde Motörhead vibe geeft, maar ik hoor hier toch ook vroege Diamond Head invloeden. Snelle song! "Traveling heart" is dan weer een stuk rustiger maar de link naar de jaren zeventig, vooral het gitaargeluid dan, is nooit ver weg. "Private myth" is ook zo een nummer dat je meeneemt naar de tijd van toen. Hiermee zijn alle hoogtepunten opgenoemd. Aan jullie om de songs onder de loep te nemen. Het staat buiten kijf dat Freeways met hun tweede worp een serieuze stap voorwaarts hebben gezet. Over het algemeen genomen hoor ik hier snelle seventies hard rock met een vleugje blues. Onmiskenbare invloeden op deze "Dark sky sanctuary" zijn Thin Lizzy, Diamond Head en Cheap Trick. Afwachten wat de volgende cd ons zal brengen.

81