Hell Spawn

Derde album van deze Luxemburgse thrashers. Eindelijk, zou ik zeggen, want de voorganger dateert van 2016. Qua stijl zitten ze wat tussen de Big Four en de Duitse grootheden, ze proberen het beste uit de twee werelden te verzoenen. Het vijftal slaagt daar regelmatig in, maar de meeste nummers klinken eerder voorspelbaar. Helaas, want je merkt dat hier zeker potentieel in zit. Let op, het is zeker niet slecht maar door de enorme concurrentie in dit genre kan je hen bestempelen als subtoppers. Op 35 minuten tonen ze wel wat ze in hun mars hebben, en voor de diehard fans van het genre zal dit wellicht goed genoeg zijn, maar niet memorabel. Geslaagd zonder meer. De drums en de gitaren zorgen voor een stevig tempo, de rauwe zang is doordringend. Voor mij is het titelnummer het beste.

77