Hell Spawn

De tiende plaat alweer voor de Italianen van Secret Sphere, ze laten er duidelijk ook geen gras over groeien! Die Aldo Lonobile begint ook meer en meer op allerlei Frontiers releases op te duiken, hopelijk krijgt hij niet te veel last van het Del Vecchio syndroom ;) Starten doen we met het akoestische "The crossing toll", dit doet ons eigenlijk wat denken aan "Crystal An" van Annihilator van op het magistrale "Alice in Hell". Maar dat heb je snel natuurlijk, met dergelijke intro's. We zijn hier wel fan van. "J.S. seranade" volgt hierop verder en beukt er meteen stevig tegenaan met de nodige power metal die we hier verwachten. Een typische song voor deze band. "Aura" gaat er nog een vleugje steviger tegenaan. We hadden al vernomen dat dit de bands zwaarste plaat zou zijn en we kunnen dit voorlopig zeker bevestigen. Deze song heeft alvast een donker kantje. Ook horen we hier uiteraard originele zanger Roberto Ramon Messina terug, net zoals op de voorganger "Lifeblood" waar deze zijn comeback maakte. "Bloody Wednesday" kan ons minder bekoren, de grunts en de zware vocalen schrikken ons een beetje af en vinden we niet pers  passen. "Captive" gaat dan weer terug naar hoe we de band meer kennen: een tandje naar beneden, wat keyboards erbij. Een prima nummer dat ook meteen wat vrolijker overkomt in de donkere tonen van voordien. "Dr. Julius" wordt bijna thrashy ingezet maar door de moderne keyboards krijgt deze ook niet 100% onze voorkeur. Misschien net wat t  modern. "Confession" start dan weer zeer bombastisch, bijna Symphony X / Michael Romeo-achtig. Eens de blastbeats erbij komen skippen we graag naar de volgende song. "One day I will" maakt het wel wat goed, maar eigenlijk hebben we het intussen wel al wat gehad met de plaat. Het is te veel van alles bij elkaar en toch ook weer niet. De songs zijn niet dik genoeg en blijven eigenlijk niet meer hangen. De ballade "Anna" kan hier ook niets aan veranderen en is voor ons overbodig. "Psycho kid" en titelnummer "Blackened heartbeat" knallen er nog stevig door maar daarmee is de kous ook effectief af. Goed geprobeerd, maar te veel proberen hoeft dan ook weer niet. Het kon ons bekoren tot op gegeven momen,t maar mooie liedjes duren hier effectief niet lang. 

70