Hell Spawn

Ronnie Atkins laat er geen gras over groeien. Zijn 2 voorgaande soloplaten volgden elkaar zeer snel op, "One shot" was meteen een schot in de roos en opvolger "Make it count" deed ook wat de titel zei. Drie full albums releasen op een goeie 4 jaar tijd is dan ook echt wel aan een sneltempo, deze derde "Trinity" gaat verder op de voorgangers en werd ook op dezelfde manier samengesteld, alleen nam Jacob Hansen deze keer een deel van de productie voor zijn rekening. Ook de samenstelling van de band blijft zo goed als hetzelfde. Eerste single "Trinity" opent de plaat, dit is voor ons een van de betere songs van de plaat. "Ode to a madman" gaat volledig verder op de voorganger. Eens we aan "Paper tiger" zitten valt alles eigenlijk een beetje stil voor ons, we krijgen niets nieuws. De plaat mag volgens Ronnie zelf steviger klinken, maar eigenlijk vinden wij de voorgangers toch een stuk steviger en die hebben vooral meer hooks. Ballade "Soul driver" en instrumentaal stukje "Via Dolorosa" brengen ons naar "Godless", dat een goed stevig nummer is met een opzwepend tempo. "Shine" daartegen sleept enorm aan. Tweede single "If you can dream it" breekt bij ons deze keer ook geen potten en dat doen de volgende vier songs op deze plaat eigenlijk ook niet meer. Zeer jammer eigenlijk, wat de voorgangers waren 2 topplaten van formaat die hier geregeld nog eens op de platenspeler belanden. Wat wel positief is, is dat we kunnen lezen dat Ronnie van plan is om zijn solo-songs live te brengen en daar zijn we uiteraard zeer benieuwd naar, vooral die van de eerste 2 platen dan. Wat deze "Trinity" betreft... Die laten we maar links liggen. We denken eerlijk gezegd dat het allemaal wat te snel moest gaan en dat gaat ten koste van de kwaliteit. 

65