Hell Spawn

Enkele maanden terug mochten we kennismaken met het uit Roeselare afkomstige Sister May toen ze één van de hoogtepunten waren op de Hell Spawn sampler cd die zoals vanouds bij het Rock Tribune magazine stak. "Headshot" bleek inderdaad een schot in de roos te zijn, dansbare industriële beats gecombineerd met heavy grooves en een refrein dat dagenlang in uw hersenpan ligt te kronkelen maakte dat dit nummer op instant repeat gezet werd. Nu is er dan eindelijk hun langverwachte debuutplaat, na eerder al twee ep's uitgebracht te hebben, en de hoge verwachtingen zijn na enkele luisterbeurten wel ingelost. Dit vijftal produceert een knappe mix van industriële metal en progressieve rock met een snuifje donkere wave wat resulteert in een vrij gevarieerde schijf waar fans van Nine Inch Nails en A Perfect Circle zullen van smullen. "The floater" opent de schijf ietwat aarzelend maar komt naar het einde toe verrassend uit de hoek. Het al eerder vermelde "Headshot" blijft een knaller van formaat die hier eerlijk gezegd niet meer overtroffen wordt, wat door de variatie van de nummers op zich geen schande is want met "Dust devil", "Sworn" en "Guts" hebben ze songs geschreven die bol staan van lekkere hooks en refreinen die aardig blijven hangen. Het nerveuze "Borderline" doet mij dan wat aan The Sedan Vault denken en tijdens "The kneep" mag zanger Bert Goethals, die over de hele lijn een geweldige prestatie neerzet, hier volledig losgaan. "Dope" is met z'n opzwepend tempo de ideale afsluiter van een productioneel en speltechnisch zeer sterke plaat waar de heren van Sister May terecht trots op mogen zijn. 

85