Hell Spawn

Mr. Myst uit Oostende ontstond zo'n goeie 10 jaar terug. In 2017 verscheen hun eerste titelloze demo, toen was de band eerder een soort party fun band. Twee jaar later verscheen hun "Red light district" EP en begon het allemaal een beetje serieuzer te worden en werd de lat wat hoger gelegd. In 2019 verscheen dan uiteindelijk hun volwaardige debuut via het Griekse Sleazy Rider. Een samenwerking waar de band niet zo tevreden op terugkijkt en waardoor hun tweede langspeler weer in eigen beheer verschijnt. Die situatie en de covid periode heeft ervoor gezorgd dat "7 Deadly Sins" wat harder en bozer is dan wat we van Mr. Myst gewend zijn. Wat ons betreft mogen ze daar gerust boos blijven, want het niveau is terug wat hoger en de song zijn sterker dan ervoor. De gitaarpartijen van Atticus Myst zijn scherper en venijniger dan ooit en eerlijk gezegd hebben we niet liever. Na een intro schiet Mr. Myst zeer sterk uit de startblokken mits het zeer catchy "Ghosts".  Iets meer rock-'n-roll getint doet hierna het stevige titelnummer zijn ding, ook zeer catchy en boordevol lekker gitaarwerk. Dan is het de beurt aan een oorworm van formaat "Breakdown", wat een song! Die zit je voor je er erg in hebt al lekker mee te zingen. Zonder meer onze grote favoriet! Met "This is what woman do" wordt het tempo een beetje naar beneden gehaald, iets meer ingetogen maar toch nog steeds lekker rockend en zeer meezingbaar. Let op dat schitterend gitaarwerk van mr. Atticus Myst en dan hebben we het nog niet gehad over de man achter de drums die alle gaatjes (als er al te bespeuren zijn) meer dan vakkundig dichtmept, mister Vy Severus. Het volgende is er eentje dat al een hele tijd geschreven klaarlag als piano ballad aldus de band, welke om een of andere manier maar geen geschikte tweede stem vond voor een duet, tot nu. De tweede stem is niemand minder dan Piet Overstijns van Dyscordia, de combinatie met Jansy (mr. JD) werkt fantastisch en het eindresultaat is een van de mooiste afscheidssongs die we de laatste jaren mochten horen. We weten dat ze graag coveren bij Mr. Myst, en "Maniac" van Michael Sembello uit Flashdance is best leuk maar eerlijk gezegd al een beetje te veel gecoverd. "Jack D." is een oudje dat nog es van onder het stof is gehaald en nu van een beter geluid mag genieten en nog zeer vaak in de band hun setlist zit. Afsluiter van dienst is "Vanity", eentje die gitarist Atticus ooit voor een andere band heeft geschreven maar nu herwerkt en wat sleazier heeft gemaakt "Vanity", de zoveelste parel op dit uitstekend schijfje en een leuke song die naar het einde toe helemaal anders wordt, het doet "7 Deadly sins" in schoonheid eindigen. Petje af heren, dit is er eentje die al heel wat rondjes heeft mogen draaien en er hier zeker nog veel zal mogen doen. Topper, het zal niet makkelijk worden deze te overtreffen!

88