40 Years Of Metal
Pure Steel Records
Written by Stefan
Zoals de titel van hun nieuwe album laat vermoeden willen deze Oostenrijkers hun 40-jarig bestaan in de verf zetten, en daar hebben we alle respect voor. Maar echt veel heeft Mortician in feite niet verwezenlijkt, zo moet je weten dat ze de eerste 6 jaar na oprichting in 1983 enkel twee demo's en een ep hebben uitgebracht. Ze besloten om de stekker er dan maar uit te trekken, pas in 2005 liet de band nog eens iets van zich horen toen ze met het live nummer "No war" deelnamen aan "We rock" een split album met Sabotage, Be Cool en Randy Skunk. Pas in 2009 werd de officiële terugkeer van Mortician aangekondigd, via Pure Underground Records werden er tussen 2011 en 2020 drie volwaardige platen de wereld ingestuurd. "40 years of metal" klopt eigenlijk niet door het feit dat de band gedurende vele jaren op non-actief heeft gestaan. Maar goed, dit volledig terzijde en laten we het van de goede kant bekijken, twee originele leden zijn nog aanwezig, zijnde de bassist Patrick Lercher en gitarist Thomas 'Tommy Lee' Metzer. Sedert het vorige album "Titans" vinden we Twain Cooper (wie?) achter de microfoon, Alex Astivia is sindsdien de drummer. Mortician is steeds een band geweest die behoort tot de middenmoot van het heavy metal gebeuren, daarmee wordt bedoeld dat ze wel in staat zijn om goede composities neer te zetten, maar in principe nooit echt sterk genoeg geweest zijn om internationaal door te breken. Als we de aankondiging van het label zelf mogen geloven zou hun nieuwste het beste gaan worden dat ze tot nog toe hebben klaargespeeld. Wel, na alle songs meerdere keren te hebben onderworpen aan een grondige luistersessie blijven we toch op onze honger zitten. Mortician tapt nog steeds uit hetzelfde vaatje als voorheen, heavy metal die te bescheiden uit de verf komt. "King of the ring" gaat wat meer de thrash kant op en ik moet eerlijk zeggen: dit gaat het viertal verdomd goed af. Meer songs van dit kaliber aan een eventuele opvolger toevoegen zou een hele stap voorwaarts kunnen betekenen. Alles in acht genomen heeft de band een bescheiden indruk nagelaten, het zijn de snellere compositie die onze aandacht opeisen. Tot slot nog vermelden dat de speelduur te kort is en de afbeelding op de cover stelt ook weinig voor. Gematigd tevreden luidt het eindoordeel!
70
No Place For The Damned
Eigen Beheer
Cd van de maand September 2024
© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.