Hell Spawn

Godthrymm is misschien nog niet de bekendste naam in de metalwereld, maar ik ben er zeker van dat deze schijf daar verandering in zal brengen. Als je weet dat de drummer en de zanger / gitarist eerder bij bands als Vallenfyre, Solstice en My Dying Bride zaten, dan weet je dat dit niet zomaar een bandje is. Dit is het tweede album van dit viertal, maar sinds hun eerste stappen in 2017 hebben ze ook 3 EP's gelanceerd. Hun debuut uit 2020 bleef helaas wat onder de radar. Toen was dit nog een trio, ondertussen hebben ze zich versterkt met een dame die naast het feit dat ze de keyboards beheerst ook een schitterende stem heeft. En of dit een meerwaarde heeft. Haar bezwerende zoetgevooisde stem, die je occasioneel hoort, contrasteert heerlijk met de dreigende zang van Hamish. Dit is doom waar ik van hou: het perfecte tempo, knappe composities en vol emotie. De muziek staat op gelijke hoogte met kleppers als Funeral, Cathedral, Paradise Lost en Solitude Aeternus. Lompe riffs worden afgewisseld met vocalen vol melancholie. Je krijgt zeven nummers en de schijf duurt een uur. Dit is een knap album dat nog groeit na enkele luisterbeurten. Voor mij is dit   n van de betere doomschijven die je op de markt zal vinden. Dit blijkt ook het tweede deel te zijn van een trilogie en het goede nieuws is dat er ook al keihard gewerkt wordt aan album nummer drie. Liefhebbers van traditionele doom weten waarvoor ze mogen sparen...

87