Hell Spawn

Isole ontstond in 2004 maar daarvoor maakten ze eigenlijk al dertien jaar muziek onder de naam Forlorn. Dit Zweedse viertal is in mijn ogen al jaren één van de beste epische doombands. Deels komt dat door de vocale aanpak (soms met drie zangers) maar ook de composities zijn magistraal. Het is alsof ze het beste van Candlemass, Ereb Altor (waar trouwens twee leden ook deel van uitmaken), Solitude Aeternus en Anathema bijeen blenden. Ook dit achtste album is gewoon een topper. Je krijgt maar zeven nummers maar die duren allemaal vrij lang. Die uitgesponnen composities met heerlijk gitaarwerk blijven hangen. Van bij opener "The songs of the whales" hoor je al dat dit materiaal is voor de jaarlijsten. In "Forgive me" hoor je zoveel emotie en het stemtimbre is gewoon perfect voor dit nummer. Hoe ze zoveel emotie en melancholie in hun muziek kunnen steken, het is een mirakel. Enkele nummers zijn ook iets melodieuzer dan in het verleden. De occasionele (beperkte) growls geven extra cachet aan de sublieme clean vocals. Dat bewijzen ze met bijvoorbeeld "In abundance". Dit is een album waar ik kan blijven naar luisteren. De lat ligt alvast hoog voor de andere doombands ...

87