Hell Spawn

Elvenking, al lang geen onbekende naam meer in het power, folk, melodic, whatever metalgenre, laat hun nieuwe muzikale epos op de wereld los en... ik wist niet wat ik hoorde! Als deel twee in de muzikale trilogie die ze dezer dagen in hun muziek verwerken, is "Rapture" niet zomaar een album geworden met de gewoonlijke catchy nummers, meezingers of memorabele passages. Denk eerder aan een folk metal opera. Het verhaal dat in gang werd gezet op de voorgaande plaat, "Divination", zet zich hier door en wel met verve. Eerst en vooral, de persoon aan de knoppen wist welk degelijk waar hij/zij mee bezig was; zowel de akoestische instrumenten als de harde gitaren verdrinken elkaar niet, een mix zo helder dat het ondergetekende deed denken aan genregenoten Eluveitie. Hier en daar komen ook death metal vocals om de hoek grommen en het past alleen maar heel mooi bij de uitbundige composities. Sommige nummers lijken een eeuwigheid te duren, maar zeker niet in de negatieve zin... Van iets wat goed is, wil je niet dat het snel ophoudt, toch? Andere gaan snel voorbij, maar zijn geenszins oppervlakkig of simpel. Dit album is uitgekerfd, uitgebeiteld en ontgonnen, tijdens een globale pandemie nog wel, was dat rotding toch nog ergens goed voor. Vraag me niet om een favoriet nummer te kiezen uit "Rapture". Niet omdat ik niet kan antwoorden, maar deze plaat moet gewoon van kop tot staart worden beluisterd, beleefd zeg maar, om het volledige potentieel ervan te onthullen. Voor wie toch eerst even wil proeven, voor "Bride of night" is er een videoclip en voor "The hanging tree" een lyricvideo, gaat dat zien! De fans zullen smullen van dit album, het is wat mij betreft een muzikaal meesterwerk geworden. Bravissimo Elvenking!  

92