Hell Spawn

Mordkaul is een relatief jonge Belgische band, maar de muziek staat als een huis. Niet verwonderlijk eigenlijk, want de muzikanten hebben hun sporen al verdiend bij andere gekende namen. Zanger Tommy en leadgitarist Vincent kan je kennen via Hell City, bassist Jan zat bij Diablo Blvd. Drummer Tony mept ook bij Saille op de juiste potten en het team heeft sinds kort ook in Stefan een andere gitarist gevonden. Stefan die trouwens ook de sound van Dyscordia meebepaalt. Hun debuut "Dress code: blood" dat begin 2021 verscheen, toen nog als viertal, gooide al hoge ogen. Voor dit nieuwe album komen ze eigenlijk met een originele aanpak. Het verschijnt namelijk in twee delen. Deze "Part 1" komt voorlopig enkel digitaal, van zodra "Part 2" op de wereld losgelaten wordt (deze zomer) zou je de muziek ook 'echt' kunnen aanschaffen. De muziek kan je omschrijven als (melodieuze) brute death. Waar het debuut echt klassieke Zweedse death was met roots in de jaren negentig, zit er nu wel wat meer variatie in. De eerste band waar ik nu moest aan denken was Morbid Angel maar je hoort (vooral in de zang) ook wel invloeden van de steviger nummers van At The Gates en Dark Tranquility. Tommy heeft nog steeds die agressie in de stem, de grunts van Stefan zorgen voor dat extra cachet. Opener "Crown of worms" is behoorlijk snel en legt de lat alvast hoog. In de andere nummers hoor je een diverse insteek qua tempo en attitude maar dat maakt de schijf toegankelijker. Vooral het slepende "In dead eyes" heeft iets bezwerends, en dat ligt vooral aan de bas. Voor de mixing en mastering werd ook voor deze vijf nummers tellende release een beroep gedaan op Dan Swanö, toch een autoriteit. Resultaat is een geslaagde schijf die heel wat death-liefhebbers zal kunnen bekoren. In totaal krijg je zowat 23 minuten gevarieerde death van hoog niveau. Je zou dus kunnen stellen dat dit een ep is maar ik beschouw het als de eerste helft van een volwaardige cd. Ben al benieuwd naar het tweede deel...

84