Hell Spawn

Sinds een goede vriend me eind februari 2014 wees op het bestaan van HAKEN, ben ik deze progressieve metalband niet meer uit het oog verloren. En ja, Dream Theater mag dan wel model gestaan hebben voor de Londenaars, maar waar Dream Theater naar mijn bescheiden mening enigszins ter plaatse is blijven trappelen, daar weet Haken een frissere koers te varen en nieuwere geluiden te presenteren. Vanaf het debuut werd elke daaropvolgende plaat voorzien van speelse invalshoeken en invloeden. Haken schuwt het 'experiment' niet en kleurt buiten de grenzen van de rock om hun muziek te spijzen, gaande van jazz over 80's pop naar moody soundscapes. Na een eerste beluistering van Fauna voelt de plaat héél eclectisch en moeilijk te doorgronden aan maar bij iedere luisterbeurt erna geeft die keer op keer weer meer details prijs. De vele harmonieuze koortjes en de melodieuze refreinen laten je direct mee neuriën en werken als lijm om al de gelaagde partijen bij mekaar te houden. En Haken slaagt daar perfect in. Tegelijkertijd is Fauna een mooie synthese van de vele karakteristieke geluiden uit alle vorige albums. En HAKEN weet die eigen sound rijkelijk aan te vullen. Geoefende oren zullen ook nu weer de auditieve knipogen naar bands als Queen, Gentle Giant en King Crimson weten te ontrafelen. Sporadisch enkele beukende djenty ritmesecties à la Meshuggah of tonaliteiten refererend aan het typische toetsenspel van jazzpianist Tigran Hamasyan zorgen voor meer hedendaagse klanken. En bij vlagen hoor ik ook stukjes Nova Collective, wat niet verwonderlijk is als je weet dat dit een zijproject betreft van gitarist Richard Henshall en toetsenist Peter Jones. En van Jones gesproken, die is teruggekeerd naar het oude nest. Peter was er vanaf het begin bij maar moest af-haken voor de release van het debuut Aquarius omdat hij eerst zijn studies wou afmaken. Peter is dus na het vertrek van de vorige keyboardspeler met open armen ontvangen en zorgt er met zijn aanwezige spelplezier voor dat de motor weer op alle 6 cilinders draait. Verder loopt alles gesmeerd met de onberispelijke ritmesectie van drumoctopus Ray Hearne en basmonster Conner Green. Dan is er ook nog het onmiskenbare stemgeluid van zanger Ross Jennings en ten slotte tweede gitarist Charlie Griffiths die samen met Richard de ideale gitaartandem blijkt te zijn. En met zo'n gitaarduo denk je misschien aan een salvo aan gitaarsolo's maar niks is minder waar. Solo's vallen er op Fauna nauwelijks te bespeuren. Nee, in plaats van het oeverloze gefriemel worden de nummers interessant gehouden door hun ingenieuze opbouw, waardoor het nooit saai klinkt. Zoals bij ieder voorafgaand album, wordt er bij Fauna terug gewerkt rond een thema. Deze keer betreft het de dierenwereld. Titels als "Taurus", "Nightingale", "Elephants never forget" geven je al een eerste vermoeden. Het laatste nummer, "Eyes of ebony", ligt mij overigens nauw aan het hart. Het is een aandoenlijke ode van gitarist Richard Henshall aan zijn vader Peter, die 2 jaar terug overleed. Ik kende Peter persoonlijk en ik kan je vertellen, er was geen groter HAKEN fan dan hij. Peter steunde zijn zoon en band door dik en dun. De goede man bekostigde zelfs uit eigen zak zo'n 2 à 300 tal zelfgemaakte kopieën van de eerste demo en stuurde die gratis de wereld rond naar fans die een officieel exemplaar gemist hadden toen de beperkte oplage ervan uitverkocht was. Richard gebruikte, om in de lijn van het concept te blijven, de benarde situatie van de laatste mannelijke witte neushoorn als metafoor om zijn verhaal over zijn vader te kunnen vertellen. Een mooie aangrijpende afsluiter van een expressieve en eigenzinnige plaat. Ten slotte graag nog een extra vermelding voor hoezenkunstenaar Dan Holdsworthy. Hij voorzag vorig jaar gitarist Charlie Griffiths diens eerste solo "Tiktaalika" (aanrader) van een schitterende hoes en heeft nu voor Fauna een heel toepasselijke cover uit zijn artistieke mouw getoverd. Conclusie: Fauna is een geweldig divers muzikaal te smaken kleurenpalet geworden! Een absolute must voor menig liefhebber van prog-metal-jazz-fusion-fun-whatever! 

97