Hell Spawn

Catherine Anne Leone, a.k.a. Leather Leone is haar zangcarrière begonnen vroeg in de jaren 80. Rude Girls (later Malibu Barbi) moet één van haar eerste bands geweest waarmee ze het podium deelde met onder andere Exodus en Megadeth. Maar wij gingen pas ècht uit ons dak toen ze met de legendarische US metal band Chastain het album "Mystery of illusion" (Shrapnel Records) uitbracht in 1985... een mijlpaal in de geschiedenis van de USPM beweging. Zowel oprichter David T. Chastain als Leone kunnen terugblikken op een rijkgevulde loopbaan die ze tijdens hun samenwerking hebben verwezenlijkt. "Ruler of the wasteland", "The 7th. of never", "The voice of the cult", "For those who dare" blijven machtige schijven, ook veel waardering voor haar tweede verblijf in de Chastain rangen waar ze weer de klasse vocalen leverde voor albums als "The reign of Leather", Surrender to no one" en "We bleed metal". Ook haar eigen solowerk mogen we niet vergeten, denk maar aan het superieure debuut "Shockwaves" dat in 1989 uitkwam, de opvolger "Leather II" kwam er pas in 2018, eveneens een zeer sterke release! Leone's positieve ingesteldheid heeft geleid tot waar ze nu staat. Haar levensmotto luidt: geef nooit op en blijf wie je bent, in haar geval een metal zangeres met veel charisma en waar het talent van afdruipt. En jawel hoor, het derde Leather album kwam er wel degelijk in 2022 via het Duitse Steamhammer/SPV. Liefhebbers van oerdegelijke US power metal zijn bij deze dus gewaarschuwd! In afwachting werden we al getrakteerd op 2 singles, en die lieten niks aan het toeval over... dit zou een topplaat gaan worden! Opgenomen in de Hertz Studios (Vader, Behemoth, Iron Fire, Quo Vadis...) in Polen, het schrijven van de teksten en de productie heeft ze samen met vriend en gitarist Vinnie Tex tot een uitmuntend einde gebracht. "We are the chosen" is een 10-song meesterwerk geworden, een topprestatie over de zin en betekenis van het leven. Ieder nummer heeft zijn eigen karakter maar wat deze Queen of Metal, na een aantal decennia actief te zijn in de metal scene, nog laten horen is fenomenaal. Met het ouder worden gaat ook je stembereik sowieso aan kwaliteit gaan inleveren, dat is de harde realiteit! Dus we horen hier niet meer dezelfde stemkleur als in de beginjaren van haar carrière, daar moeten we eerlijk in zijn. Maar aan de andere kant stellen we toch vast dat het verschil qua zangbereik in contrast met vele jaren terug eerder miniem is, haast te verwaarlozen en dat, beste kameraden, is zeer uitzonderlijk! Pompende en stuwende, niets ontziende US power metal komt als een tornado op ons af. Een aantal composities die iets minder fors klinken zorgen voor de nodige variatie, op die manier blijft een album het meest aantrekkelijk. Opener "We take back control" gaat meteen voluit, niks ontbreekt om de term US power metal tot zijn recht te laten komen, charismatische vocalen en een gitarist die blijkbaar zijn weg kent in het technische gitaarmilieu, gewoon de max. Meteen is de juiste toon gezet voor het verdere verloop van "We are the chosen". Genieten geblazen met "Always been evil", vlijmscherpe metal riffs en ontvlambare solo stukken, ook qua drum- en basprestaties zitten we op een hoog niveau. Alles wijst in de richting dat zowel Leone als de rest van de band alle opgekropte energie na de ellendige Covid periode op onze trommelvliezen ontketent. Op "Shadows" gaat er iets gemoedelijker aan toe en met "Off with your head" krijgen we meer krachtvoer voor de kiezen met vette groovy gitaren en alweer die zalige stem die toch serieus de stempel drukt op deze release. Het titelnummer kan je best omvatten als een symfonische power metal compositie waar de puzzelstukjes netjes in mekaar vallen. Even wennen in het begin maar wees gerust, de uiteindelijke goedkeuring bleef niet lang uit. Eerlijkheidshalve moeten we toegeven dat we toch de voorkeur geven aan de volbloed power metal kleppers, en die komen eraan met songs als "Tyrants", "Dark days", 'Who rules the world" en zeker en vast "The glory in the end"... wat een nummer!! Het zevende nummer "Hallowed ground" wordt opgedragen aan haar grote idool en mentor RJ Dio met wie ze destijds vaak interessante gesprekken had. Ze is deze God of Metal nog steeds enorm dankbaar. De song op zich is deels rustig en ingetogen met hier en daar wat hardere stukken, een verwijzing naar de tijd toen ze met Chastain "Endlessly" uitwerkte komt toch wel zeer kortbij. Wat zijn we blij met een album als dit, Leather Leone en goede vriend/gitarist V. Tex leveren met "We are the chosen" een zeer bekwaam product af hetgeen bewijst dat US power metal nog steeds zeer sterk in zijn schoenen staat, tot spijt van al wie het tegendeel beweert. Absolute aanrader!

90