Hell Spawn

Tweede album van dit Griekse viertal. Het is ondertussen ongeveer vijf jaar geleden dat hun debuut verscheen, de opvolger is iets donkerder. Vocaal moest ik bij momenten aan Sepultura denken. Buiten hun thuisland heeft deze band nog niet veel potten gebroken maar deze deal met een groot label kan daar verandering in brengen. Hun thrash is weliswaar niet echt origineel maar het is deftig uitgevoerd. Natuurlijk ligt een vergelijking met hun confraters van Suicidal Angels voor het rapen, maar Amken moet zeker nog wat groeien. Je kan stellen dat Amken eerder naar de Duitse markt kijkt want ik voelde een zekere verwantschap met bijvoorbeeld Sodom en Kreator. Muzikaal is dit zeker geslaagd, liefhebbers van gitaar-georiënteerde thrash moeten duidelijk eens luisteren. Sommige nummers, zoals "I am the one", tonen dat je ook op een aangename manier het tempo kan laten zakken. Dit album is kort en krachtig, het klokt af op net geen vijfendertig minuten. Maar met deze acht nummers doen ze toch een gooi naar de internationale podia, en de kans op slagen is reëel.

79