Hell Spawn

After All, een band waar we hier in België trots op zijn sedert hun start in 1990. Tot zijn recht gekomen door beide gitaristen Dries Van Damme en Christophe Depree, door vele jaren heen hebben ze heel wat teweeggebracht. Zowel in de studio als op ontelbare podia in België en ver daarbuiten deden ze onder meer de support voor Judas Priest, Testament, Overkill, Queensrÿche, Armored Saint, King Diamond, Exodus, Overkill en vele andere. Een muzikale carrière uitbouwen die nu al meer dan 30 jaar duurt, het is maar weinigen gegeven en het einde is blijkbaar nog lang niet in zicht want een tiende studio album zal op 14 oktober op ons worden losgelaten. "Eos", de opvolger van "Waves of annihilation" (2016) heeft, buiten de intro "Premonition", tien gloednieuwe songs aan boord en die zijn weer zo fantastisch goed, met nieuwe zanger Mike Slembrouck evenals drummer Bert Guillemont die nu deel uitmaakt van de After All familie. Op basgitaar verwelkomen we nog steeds Frederik Vanmassenhove. Grootmeester Dan Swanö heeft het nieuwe album van een schitterend geluid voorzien en het coverartwork is het professionele werk van Travis Smith (Megadeth, Psychotic Waltz, Exhorder, Overkill...). In contrast met hun vorige albums laat "Eos" toch een andere muzikale aanpak horen, het gros van hun vorige werken waren globaal Bay Area Thrash metal gerelateerd, deze keer zit er structureel meer verandering/variatie in. Je kan je nog steeds verwachten aan een stevige portie, goed uitgekookte Bay Area getinte thrashers, maar aan de andere kant is er nu ook plaats gemaakt voor songs die de vlag van de classic heavy metal hoog in het vaandel dragen. Ook aanbidders van het US power metal gem worden uitgenodigd, af en toe komen er zelfs wat progressieve vibes om de hoek loeren en dat is nieuw voor After All. Stilstaan is achteruitgaan moeten ze in het kamp hebben gedacht en dat hebben ze met verve weten te verzilveren. Echt de moeite waard om iedere compositie van naderbij te ontleden. Het voelt misschien wat onwennig in het begin maar uiteindelijk kom je uit op een hoogstaande prestatie! Wat betreft de nieuwe frontman, die is van een ander kaliber dan zijn voorganger Sammy Peleman die ons gedurende enkele albums een héél fijne tijd heeft bezorgd met zijn elegante en unieke manier van zingen. Geen enkele hoge noot ging hij uit de weg, zijn extreem hoge uithalen waren onweerstaanbaar! Mike Slembrouck daarentegen heeft een ander timbre, een andere stemkleur, maar geloof ons als we beweren dat ook hij een fantastisch goede zanger is. Een vergelijking met Anders Engbert van het Zweedse Sorcerer dringt zich op, en dat mag je als een compliment aanzien. De andere nieuwkomer, Bert Guillemont, geeft het beste van zichzelf in het kamp van After All, juiste man op de juiste plaats, en in de juiste band lijkt ons! "The judas kiss" is een typisch After All thrash nummer dat mag geplaatst worden in het rijtje van menig grote naam uit het Bay Area circuit. Lekker tempo en alles klinkt zoals het moet, genieten maar. "Deceptor" start met een leuke, vlijmscherpe metal riff en het solowerk iets verderop is fenomenaal goed. Vinnige baslijnen, dynamische drums en dan hebben we nog met geen woord gerept over de superieure zangkwaliteiten van Mike, oppermachtig! Powerthrasher "Kindred spirits" laat ons wederom uit ons dak gaan en met "Elegy for the lost" wordt het gaspedaal minder fors ingeduwd en maken we ons op voor iets wat op vorige albums niet aan de orde was; een power metal song met een progressieve vibe. En we worden nog meer met verbazing geslagen als het volgende nummer "Waiting for he rain" komt aanzetten. Het eerste stuk is rustig en eerder ingetogen maar op zeker moment komt een goede oude Ted Nugent, "Stranglehold"-achtige riff opzetten en worden we de rest van het nummer getrakteerd op een stevige portie ouderwetse heavy metal waar echt aan alles is gedacht. Wat een prima zanglijnen en overdonderende uitvoering van beide gitaristen. Met "Demons raging" en "Torn asunder" is het dan tijd om de nekspieren weer in werking te stellen. Beide songs behalen een hoog niveau qua intensiteit en muzikale vaardigheden, top! Gedurende de thrash metal nummers hoor je af en toe een knipoog naar de beginperiode van oude gloriën zoals Heathen, Exodus, Metallica... het zijn de snarenplukkers van dienst die hiervoor zorgen. "Shadows of the mind" gaat de US Power metal richting uit en schittert op alle vlakken. Afsluiten doen ze met "At dawn's first light" waarmee After All laat horen dat ze van alle markten thuis zijn. Rustige, aangrijpende en emotionele song die ook wel wat progressieve elementen aan boord heeft. Waarschijnlijk verwacht je niet meteen dit soort composities van een band als After All. De oude Queensrÿche invloeden tijdens het refrein zijn gewoon een zaligheid om aan te horen, met een super de luxe zanger en de inbreng van mooi gitaarwerk zijn de mannen van After All volledig geslaagd in hun opzet. "Eos" is dan ook een album met veel variatie en een meesterlijk muzikaal inzicht, een Belgische topprestatie waarmee je ook op internationaal gebied alle aandacht kan opeisen!

93