Hell Spawn

We halen met deze Talas even een oudje vanonder het stof, welke hoogstwaarschijnlijk niet gekend is bij het grote publiek. De band Talas is een Amerikaanse hardrock band uit Buffalo, NY en deze waren voornamelijk actief in de late jaren 70, begin jaren 80. Ten tijde van de grote arena rockbands. In 1979 brachten ze hun eerste langspeler genaamd "Talas" uit, in 1982 de meer gekende "Sink your teeth into that" gevolgd door een live plaat "Live speed on ice" in 1984. De band bestond toen uit onder andere bassist Billy Sheehan welke we natuurlijk kennen van Mr. Big en The Winery Dogs, drummer Mark Miller en zanger Phil Naro, welke alle drie de band opnieuw hebben opgestart samen met nieuwe gitarist Kire Najdovski. Hiermee nemen ze de draad terug op waar ze die hebben achtergelaten in 1984 toen de band er de brui aan gaf. Vandaar ook de titel voor de nieuwe langspeler "1985" waar we 11 songs krijgen die volledig in het gedachtengoed liggen van de band in de jaren 80. Nog beter, de songs waren allemaal al geschreven en dit had eigenlijk de opvolger moeten worden in hun discografie. Door deze songs toch te releasen en te herwerken willen de heren de jaren 80 naar 2022 brengen. Starten doen ze daarmee met "Inner mounting flame" waar de stevige baslijnen ons al meteen om de oren slaan. Daar is Billy Sheehan natuurlijk wel voor gekend en niet voor niets het 'boegbeeld' van de band. Een goede opener waardoor je meteen verder wil luisteren naar de rest. "I'll take the night" gaat in dezelfde lijn verder, eerlijk gezegd moeten we hier zelfs wat denken aan de 'nieuwere' bands als een High Spirits ofzo. Dit vanwege hoe de song in elkaar zit, maar ook het stemgeluid van Phil Naro is wat vergelijkbaar, puur toeval! Een leuke song deze! Bij "Crystal clear" komt originele gitarist Mitch Perry de band even vervoegen aangezien hij deze song in de jaren 80 heeft meegeschreven. Een iets tragere en rustigere song. "Don't try to stop me tonight" geeft weer wat gas bij. Deze vinden wij een van de beste songs op de plaat. "Do you feel any better" gaat er wat meer groovy aan toe, maar steekt ons op de duur wat tegen, we voelen ons niet echt beter na 100 keer hetzelfde te horen ;) Ook bij "On the take" komt Mitch Perry nog even terug, ook deze song heeft deze meneer mee helpen vormen in een ver verleden. "Come when you call" en "The power to break away" gaan in dezelfde lijn van het voorgaande material verder. "Black and blue" is de enige song die niet in '85 werd geschreven en is dus een volledig nieuw nummer welke wat de country-achtige tour opgaat. Niet onze favoriet. "Close to the killer" gaat weer terug naar die echte arena rock. Afsluiten doen we met het instrumentale "7Hd h". Een zeer goede comeback voor de heren, ze hebben de coronapandemie natuurlijk ook goed kunnen gebruiken om dit allemaal op te nemen in Mark Miller zijn woonst met een mobiele recording studio. Maar dit hele comeback verhaal heeft ook een droevig kantje, na het opnemen van alle vocalen heeft Phil Naro deze aardbol verlaten na een lange strijd met kanker. 'Gelukkig' voor de band was alles al opgenomen en eren ze hun eigen zanger met deze plaat. Dus of hier ooit nog een live-toekomst aan te pas komt? Daar twijfelen we eerlijk gezegd aan. 

86