Hell Spawn

Een nieuwe Toxik-plaat! Eindelijk! Dit is er eentje waar we toch al enige tijd op zitten te wachten. Na de grote meesterwerken "World circus" uit 1987 en "Think this" uit 1989, welke trouwens één van onze all time favourites is, zaten we toch al even op onze honger. De band bracht wel nieuwe songs uit, maar een full album zat er niet in. In 2014 kregen we de ep "In humanity" met een zestal songs waar vocalist Mike Sanders van "World circus" de vocalen voor zijn rekening nam. We hoorden hier toen vooral een verschuiving van het techno thrash-kantje van de band naar een iets progressievere kant van Toxik. Mike Sanders verliet de band en werd ingeruild voor Charlie Sabin, welke we kennen als zanger van "Think this". Hiermee bracht Toxik in 2017 een volgende ep uit genaamd "Breaking clas$" met een drietal nummers. Charlie Sabin en Toxik besloten hierna de samenwerking te stoppen. Josh Christian bleef echter niet bij de pakken zitten want in 2018 kregen we opnieuw een ep: "Kinetic closure" waar de nieuwe zanger Ron Iglesias werd voorgesteld samen met twee nieuwe songs "Kinetic closure" en "No rest for the wicked" samen met acht heropgenomen songs. Het was eerlijk gezegd vreemd om de oude songs met een nieuwe zanger te horen, maar de twee nieuwe songs deden het zeer goed. Live heeft Ron ook bewezen dat hij de juiste man op de juiste plaats is. Samen met zijn bakken energie raast hij op het podium en gaan de high pitched vocals er vlotjes doorheen. Terug naar de nieuwe plaat... De nieuwe Toxik heet "Dis Morta" en start eigenlijk op een vrij gekende manier, we krijgen hier een narratief stukje uit de bijbel van Deuteronomy 2:31 (we hebben dit even moeten googelen). De gesproken tussenstukjes kennen we natuurlijk van "Think this". Dit stukje eindigt met "We left no survivors" en dat is wat "Dis Morta" ook meteen doet. Met zware, brutale en schreeuwende gitaren zet deze song opbouwend in. De dubbele basdrum-trein van James DeMaria begint ook meteen te rijden en het ziet er niet naar uit dat deze een halte of rustpauze neemt. Van zodra de vocalen inzetten krijgen we een stevige thrash-song waarbij de moshpit meteen geopend kan worden. Ergens over de helft krijgen we een melodisch tussenstukje welk later in het nummer nog terugkomt om de song af te sluiten. Bij de eerste luisterbeurten misschien een raar einde, maar na enkele keren te horen klopt het volledig. Josh Christian heeft zich volledig kunnen laten gaan hebben we de indruk! De lyrics van dit nummer gaan verder op het bijbel-stukje welke we in begin hoorden. "Feeding frenzy" zet met heel wat gitaargeweld aan. We krijgen hier een grote knipoog naar het nummer "Think this", de 'watch it, believe it, receive it' die iedereen bekend is wordt hier in een ander jasje gegoten. Gitaargewijs gebeurt er hier heel veel, de solo's en gitaarriedeltjes vliegen ons om de oren. Na een volgende narratieve intro start "The radical" welke er ook serieus door raast. De vocalen van Ron klinken hier heel gemeen. "Power" krijgt een wat meer old school feeling en gaat naar de speed metal toe, maar tegelijk is dit nog steeds Toxik 2022. Dit is ook de eerste single van de plaat welke gereleased werd met een lyric video. Een razende trein die voorbijrijdt heeft er niets aan. "Hyper reality" klinkt dan weer zoals de titel het zegt. Een heel technische song met heel wat tempowisselingen. Hier toont Toxik waar de techno-thrash voor staat anno 2022. "Creating the abyss" geeft een andere draai aan de plaat en gaat de progressieve kant op. Niet meteen een 100% Toxik nummer vinden wij, maar uiteindelijk past ook dit in het geheel. "Straight razor" is een thrasher van formaat, deze song komt ook voort van een oudje welke in een nieuw jasje is gestoken. Samen met "Feeding frenzy", "Power" en "Devil in the mirror" een van onze favorieten. "Chasing mercury" is net zoals sommige voorganders een veelzijdige song, geen snelle maar wel zeer technisch met verschillende tussenstukjes, tempowisselingen enzovoort. Zoals we het net al vernoemden is "Devil in the mirror" bij onze favorieten. Dit lied wordt ingezet met piano en zang, het doet ons eigenlijk wat denken aan een "Streets" van Savatage op dat moment. Uiteraard is "Streets" ver te zoeken eens de gitaren en drums inzetten ;) We gaan weer op volle gas! Dit is er ook eentje waar toch enige old school vibe aanwezig is. Afsluiten doen we met "Judas", een nummer waar er vanaf de eerste seconde ook weer heel veel gebeurt en vanalles aanwezig is. We krijgen een afwisseling van rustigere en stevige, zware stukken. Met zijn 45 minuten, welke wij een perfecte speelduur vinden voor zo'n lp, raast deze "Dis Morta" erdoor. Misschien zijn we wat bevooroordeeld aangezien we toch wel grote fan zijn. We kunnen in eerste plaats zeggen dat dit toch wel dé plaat is die Toxik diende te maken na zo'n groot gat tussen de laatste "Think this". Alles klinkt nog steeds 100% zoals Toxik hoort te klinken, alleen krijgen we hier de 2022 versie van. Een geslaagd album dat toch wel enkele luisterbeurten nodig heeft om echt alles goed in je op te nemen en waarnaar je kan blijven luisteren en telkens toch andere zaken opmerkt in de songs. We hopen natuurlijk enkele van deze songs live te mogen horen. De band tourde al in Europa met Heathen en we kregen hier opener "Dis Morta" te horen, we kunnen u zeggen, ook live doet deze het zéér goed! Wij zijn alvast benieuwd naar het vervolg :)

90