Hell Spawn

De Zweedse heren van Wolf zijn ook geen onbekenden meer voor ons. Sinds 1995, een zeer goed jaar trouwens, want toen werden we zelf ook op de wereld gegooid, brengen de heren ons al de ene goede heavy metal schijf na de andere. In 1999 kwamen ze met de eerste langspeler "Wolf", waar men in 2005 een heruitgave van op de markt bracht. De formule is sindsdien onveranderlijk gebleven met aan het roer zanger en gitarist Niklas Stalvind. 2002 bracht ons opvolger "Black wings", welke tegenwoordig al met verschillende albumhoezen bestaat. Als derde "Evil star" in 2004, "The black flame" in 2006 met hier en daar wat hints naar een jaren 80 Riot, "Ravenous" in 2009 waar de heren toch wat steviger begonnen te klinken. "Legions of bastards" in 2011 vulde deze stevige Wolf verder aan, één van onze favorieten van de band. Gevolgd door onze andere favoriet "Devil seed" in 2014. Echt net voor de hele Corona heisa brachten de heren nog "Feeding the machine" uit. Welke dat stevige toontje van de voorgangers wat achterwege laat en weer inruilt voor pure heavy metal met hier en daar wat vleugjes Judas Priest, Vicious Rumors, en ga zo maar door. Er werden hier ook wat line-up wissels doorgevoerd; Johan Koleberg, die we kennen van onder andere Hammerfall, Lion's Share en Therion vervoegde de band net zoals niemand minder dan Pontus Egberg op de basgitaar. Ook deze meneer komt van onder andere Hammerfall, live weliswaar, Lion's Share en King Diamond voort. Ondertussen zijn we de Corona heisa voorbij en brengen de heren opnieuw een plaat uit, hun negende langspeler genaamd "Shadowland". Wat mogen we hier verwachten? Geen idee. Houden de heren het heavy metal thema aan of gaan ze weer een tandje bijsteken zoals bij de voorgangers? Openen doen we alvast met "Dust", als deze de toon zet, dan zijn we vertrokken voor een top heavy metal plaat zoals we dit gewend zijn van de beginperiode van de band. Met hier en daar wat NWOBHM en een meeslepend deuntje zijn we vertrokken. "Visions for the blind" zet dit verder terwijl er bij "The time machine" wat meer groove aan te pas komt. Een stampende song die zich hiertussen wentelt. "Evil lives" zet meteen een versnelling hoger maar blijft nog steeds in de heavy metal hangen, we krijgen hier geen stevige en zware song. Wat power metal invloeden hier en daar. Titelsong "Shadowland" gaat ook weer die groovy kant uit, iets moderner, maar nog steeds een Wolf-nummer.  Deze "The III-fated Mr. Mordrake" kan meegaan met een lied als "Dust", beide behoren tot onze favorieten van de plaat. Wij houden wel van meeslepende gitaardeuntjes. "Rasputin" vinden we misschien wel eens van de minste songs, het is ons net een beetje te veel Rasputin van hier en van daar. "Exit sign" daartegen is opnieuw een snelle leuke song. Heavy metal op zijn best net zoals "Into the black hole". Zo horen we het graag. We krijgen hier nog een bonustrack "Trial by fire" welke hier perfect bij aansluit, een leuk extraatje! Wolf gaat met deze plaat een beetje terug naar hun roots, de heavy metal staat op kop. Niklas Stalvind vergelijkt die zelf met de eerdere platen zoals "Evil star" en "The black flame" zowel muzikaal als de lyrics. Hier kunnen we ons perfect in vinden. Een aanrader voor de fans van het genre! 

88