Hell Spawn

De Midnight machine draait al eventjes op volle toeren. De one-man-band van Athenar a.k.a. Jamie Walters doet het goed en trekt vele zowel jonge als oudere metal fans aan met zijn stevige black/speed metal met hier en daar wat punk invloeden oftewel een Motörhead meets Venom-achtig iets. Deze éénmansband ontstond in 2003 en eigenlijk had de heer Athenar niet de intentie om albums uit te brengen, hij hield ervan om ep's, singles, splits en dergelijke op de markt te brengen aangezien hij nog bezig was met zijn andere band Boulder. Wie deze band kent zal Athenar hier meteen in herkennen als vocalist en je kan ook wel horen uit welke richting Midnight komt. De eerste 8 jaar heeft Midnight dan ook alleen maar ep's, singles en splits uitgebracht, dit is eigenlijk een constante gedurende de hele looptijd van de band.  In 2011 kwam onze (nog steeds) persoonlijke favoriet "Satanic royalty" uit waar Athenar alle instrumenten zelf inspeelde. Live heeft hij natuurlijk 2 kompanen die net zoals hij met een zwarte zak over het hoofd spelen. En dat is misschien niet zo slecht, want als je een foto ziet van Jamie Walters dan zou je haast niet geloven dat hij die kerel is van Midnight, haha! "Satanic Royalty" werd opgevolgd door "No mercy for mayhem" in 2014. In 2017 kregen we "Sweet death and ecstacy" en dan de voorlaatste "Rebith by blasphemy" in 2020. We kunnen dus wel stellen dat deze vijfde langspeler "Let there be witchery" heel kort na de laatste plaat komt. En we kunnen u alvast verzekeren: dit is opnieuw een echte Midnight lp van begin tot einde. Ook het artwork gaat verder in de gekende stijl, alleen weer een nieuw kleurtje. "Telepathic nightmare" zet meteen de toon, een toon die we natuurlijk kennen van op de voorgaande lp's. Athenar vliegt er weer meteen stevig en smerig in. "Frothing foulness" gaat op de gekende Motörhead meets Venom deuntjes verder. Venom mogen we weglaten bij "In sinful secrecy", de old school Motörhead invloeden nemen hier de overhand, net zoals bij "Nocturnal molestation". Alleen is dit dan een vettige Motörhead met een seksueel getint kantje. Dat is dan ook hetgeen Athenar graag heeft. Hij wil zijn teksten zo maken dat het alsmaar vettiger wordt naarmate je er meer naar luistert. Hij noemt dit zelf ongefilterde wilde dierlijkheid als we dit letterlijk gaan vertalen. En effectief, dit omvat wel het hele plaatje. "More torment" gaat er wat trager en zwaarder aan toe. De titel "Let there be witchery" is een samensmelting van de songtitel van 2 nummers op deze plaat en komt voort van volgend nummer "Let there be sodomy", de "Witchery" komt dan weer van het laatste nummer "Szex witchery". "Let there be sodomy" is een vuistenzwaaier tot en met, met wat meer gevarieerde gitaren in het spel. De zoals ie het zelf noemt 'disco high hat' in "Devil virgin" is een knipoog naar Mercyful fate. "Snake obsession" is dan weer een regelrechte knipoog naar Motörhead, zoals wel vaker bij Midnight. De plaat wordt afgesloten met "Szex witchery" welke heel wat rock-'n-roll vibe heeft maar nog steeds 100% Midnight blijft, het moet allemaal niet te moeilijk zijn. Zoals eerder vermeld: een Midnight schijf waarbij je er zeker niet omheen kan dat dit een pure 100% Midnight schijf is. Dezelfde elementen van de voorgaande lp's worden behouden en voortgezet. Dit is dan ook weer zo'n band: you love it or you hate it. Wij zijn fan!

86