Hell Spawn

Ertvelde en Eddy Wally. Hoe vaak zou Steegmoord al met deze vergelijking geconfronteerd geweest zijn, gewoon omdat dat effectief de uitvalsbasis is? Wie de streek wat beter kent, beseft natuurlijk dat er in die streek tussen de mooiste stad ter wereld Gent en het gemoedelijke Zeeuws-Vlaanderen veel meer te beleven valt. In die regio vonden heel wat bands inspiratie. Ook dit project zag daar het levenslicht. En jawel, Steegmoord is ook een specialleke. Hen in een muzikaal hok duwen is niet evident. Het is, om te beginnen, volledig instrumentaal. En om criticasters direct gerust te stellen, ik heb op geen enkel moment een zanger gemist. Het is ook een mix van stijlen. De focus ligt op stevige proggy riffs, er zitten heel melodieuze stukken in en hier en daar hoor je wat stoner-invloeden maar in de meeste gevallen ligt de snelheid hoog. Het zit zowat tussen Dark Tranquillity, Opeth en Mastodon enerzijds en Joe Satriani, John Petrucci; Cacaphony en zelfs Metallica anderzijds. Vooral op een snel nummer als "Crucified demons" weten ze te overtuigen, maar het is met een compositie zoals in het titelnummer dat ze de wereld kunnen veroveren. Het klokkengelui heeft iets mystieks. Het artwork heeft trouwens ook zo een speciaal sfeertje. De band rond Maarten Douwen bracht eerder een ep uit en Steegmoord was me al positief opgevallen op Face Your Underground 21 en 23. Hoe dan ook, dit is het officiële debuut. Maarten zelf deed tonnen ervaring op bij Stranger Dimensions en Six O' Five. Dit debuut, waar je zowat veertig minuten kan van genieten, zou wel eens het begin kunnen zijn van een mooi verhaal...

82

https://www.facebook.com/SteegmoordOfficial/