Hell Spawn

 

SEVENTH CRYSTAL

Hell Spawn » CD Reviews » SEVENTH CRYSTAL

Delirium
Frontiers

Written by Sara

SEVENTH CRYSTAL

Seventh Crystal is een gloednieuwe melodische, voor ons totaal onbekende, band uit Zweden. Initieel werd de band opgericht door zanger Kristian Fyhr die ons bekend zou moeten zijn uit de band Perpetual Etude. Indien u deze band kent; goed zo! Ook deze zegt ons niet zoveel. Deze Kristian Fyhr wou eigenlijk een soloproject opstarten, maar bij het schrijven van de nummers bleek toch dat hij effectief een aantal andere leden nodig had en dit niet helemaal alleen voor mekaar kreeg. Dus uiteraard werden er ook een gitarist, drummer, bassist en keyboardspeler aan de band toegevoegd, die ook voor ons een bende onbekende soldaten zijn waarbij we bij het lezen van de mooie Zweedse namen het zeer ver in Keulen, of misschien eerder Stockholm, horen donderen. Bij het horen van Zweden, melodisch en band wreven de mannen van Frontiers waarschijnlijk al in hun handen en presenteren zij ons nu het debuutalbum "Delirium". Niet te verwarren met dat bier met de roze olifantjes ;). "Say what you need to say" voldoet een beetje aan onze verwachtingen zoals we van dergelijke Zweedse bands meestal voorgeschoteld krijgen. Alleen gaat deze Seventh Crystal misschien iets meer richting de pop-rock met soms een iets stevigere toets of uithaal. "When we where young" gaat in dezelfde trend verder. Iets steviger dan de vorige song, dit is meer ons ding, leuk nummertje. "Broken mirror" brengt het sfeertje van het voorgaande leuke nummer wat naar beneden. Hier krijgen we iets wat ons niet meteen kan bekoren. Dit is een heel poppy nummer. Titelsong "Delirium" gaat nog meer op naar de pop-achtige rock, maar met een moderne inval. Van tijd tot tijd doet het ons zelfs denken aan softe melodische versies van bands als Linkin Park. "When I'm gone" en "Should've known better" gaan in deze melige pop-achtige stijl verder. "So beautiful" is dan weer wat steviger. Tijdens "Time to let it go" denken we dat we dit misschien ook beter laten gaan en op de stopknop duwen. Het is allemaal niet slecht, maar het doet ons bitter weinig. "Deja vu" zegt het dan ook zelf, we hebben het wel gehoord. Dit lied zou zoiets zijn wat we op de radio horen. Maar uiteindelijk is het "Bright en clear", dit is niets voor ons, ondanks dat dit nummer toch iets bombastischer is. Uiteindelijk kunnen we maar denken: "Hope it will be allright" en gelukkig is dit het laatste nummer. Een ballade ondersteund door een piano. We moeten er ons eerlijk gezegd echt doorslepen. Na het horen van de eerste 2 songs hadden we wel een andere band of andere muziek verwacht. Heeft dit ons beeld voor de andere song wat verziekt? Waarschijnlijk wel. Maar langs de andere kant, hadden we deze niet gehoord, dan hadden we u nog kunnen zeggen dat dit niet meteen de plaat is die wij ons zullen aanschaffen wegens te plat en te poppy. Goed gespeeld, maar geen spek voor onze bek. 

63

CD of the month

Image FINAL COIL

The World We Inherited
Sliptrick Records
Cd van de maand februari 2024

Previous CD of the month

Here Comes The Rain
SPV/ Steamhammer
Cd van de maand januari 2024

  • CCN Systems NV
  • Instath BVBA
  • Combell NV
  • Knowledge BVBA NV

© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.

Hosting and customn CMS made by VideoStore.be and Igor VC