Hell Spawn

Het eerste wat ik te lezen krijg over deze "2020" is dat het geen collectie is van songs. Het is een tijdmachine. In het Nederlands betekent dat dus dat het eigenlijk een conceptplaat is geworden. Elk nummer handelt over een feit dat plaatsvond in het jaar waar zo goed als niets gebeurde en niets nog mocht. Ook de cover stelt een soort van kalender voor. Ik wil niet dieper ingaan op de songteksten zelf, de muziek spreekt voor zich. Vorig jaar kregen we "In the beginning" voorgeschoteld. Het was een aangename terugkeer na twee decennia. Het was ook een lichte stijlbreuk met "Revenge", uit 2000. Enkel Rocky George (ex-Suicidal Tendencies) en Harley Flanagan blijven nog over uit die bezetting. Heel wat vuistslagen en gerechtszaken met voormalige leden hebben ervoor gezorgd dat we echt wel lang hebben moeten wachten. Maar goed, een volwaardige elpee vorig jaar en een mini dit jaar is toch wel vrij productief vandaag de dag. "In the beginning" liefhebbers kunnen deze schijf alvast blindelings aanschaffen. We krijgen immers zes nummers die qua stijl perfect aanleunen bij de voorganger. Al stel ik wel vast dat Harley zichzelf begint te herhalen. Opener "Age of quarantine" lijkt net iets teveel op "We gotta know" uit het legendarische debuut. Ik stelde dit ook al vast bij de voorganger, dus ik vermoed dat het hier om een bewuste herbewerking gaat. Uiteraard valt het soleerwerk van Rocky ook op. Er zijn weinig gitaristen met zo een herkenbare sound en bovendien geeft hij een melodieuze toets aan de songs. Ook een dikke pluim voor drummer Gary 'G-Man" Sullivan: wat een dijk van een drummer! O ja, de totale speelduur van dit must-have schijfje is 20'20". Mijn score spreekt voor zich.

95