Hell Spawn

"Metal lands"... De titel alleen al geeft zo'n half en half gevoel. Maar in dit geval is het er wel boenk op. Dit is echt wel een heel sterk album van deze US band die origineel ontstond in 1983 en eind jaren 80 hun debuut "Attika" uitbrachten. Dit debuut kreeg 5-K's in het toenmalig Kerrang Magazine en in '89 werden ze door het JAM! Magazine uit Florida uitgeroepen tot beste metal act! In '91 kwam de opvolger "When heroes fall" via Massacre Records uit. Dit werd in 2019 heruitgebracht werd door Pure Steel. Dit viertal doet gewoon verder waar ze met hun "Heroes..." schijf stopten. Het lijkt alsof het opnieuw '91 is. Hoe heavy kun je een track maken als "8 Track Days"? Dat is een fucking stoomtrein, noem het een tank die recht op zijn doel afstevent. Die basgitaar staat zo supervet in de mix dat hij net niet overheerst, doch dit is de reden waarom dit alles, deze schijf zo vet klinkt. Die bas duwt, die stuwt, die pompt, die sleurt elke song naar plaatsen waar nog geen zon heeft geschenen. Heerlijk, heerlijk, heerlijk. De gitarist en de drummer hebben echt moeite om dat geweld bij te houden, dat geweld van die bassist in te tomen, doch ze doen het met verve. Heel sterk wat de muzikanten hier presteren. Dit is zo'n heerlijk vet album! Hoelang is dat geleden dat een dergelijke schijf nog het daglicht heeft gezien? Dit is héél lang geleden. Wie dit kleinood gemixt heeft... puike job kerel. Dan zwijg ik nog over wat de zanger Robert Van War (what's in a name) hier doet! Echt een bereprestatie van deze brave kerel. In zijn stem zit gewoon de power van het muzikale geheel waar Attika voor staat, in vervat. Als ik dit album moet samenvatten in 1 woord dan kan ik er maar 1 bedenken en dat is 'BEREVET'. Attika, you have nailed it!!!! Killer album, killer job, killer songs!

93