Hell Spawn

 

DEVILS ROCK FOR AN ANGEL 2019

Hell Spawn » Interviews » DEVILS ROCK FOR AN ANGEL 2019

De t-shirts en truien met het logo erop worden steeds meer en meer gezien in het metalmilieu. Altijd meer bekende bands verschijnen op de line-up, kortom... steeds meer mensen weten wel degelijk wat je bedoelt als je "Devils Rock For An Angel"zegt! Heel veel introductie is dus niet nodig, set course for Zillebeke!

Written by Thomas

DEVILS ROCK FOR AN ANGEL 2019

Ondanks de behoorlijke omleiding wist ik toch vlot in de Seelbachdreef te raken, enkel en alleen te danken aan de goed geplaatste richtingsaanwijzingen, met zeer veel dank aan de organisatie! Eénmaal aangekomen, na het opzetten der tent voor de laatste keer dit jaar, hoorde ik de niet al te zoetgevooisde klanken van Primal Creation (8) al naar buiten schallen. Snel naar binnen, even langs de - overigens goed bezette - bar en naar voor! We beginnen onmiddellijk met een aardige schep thrash! De vroege vogels in het publiek kregen direct een leuke set voorgeschoteld, nekspieren moeten altijd worden opgewarmd voor je aan een intense dag headbangen begint, ideaal dus om de spits zonder enige verdoving af te bijten! 

Meteen daarna kregen we Oceans Burning (9) tegen ons hoofd gesmeten! Voor wie het niet weet, OB schept er plezier in om verschillende extreme subgenres allemaal samen in dezelfde smeltpot te smijten en van het resultaat nummers te maken die blijven hangen als kauwgom aan het trottoir! Moeiteloos pakten de heren dan ook de zaal zonder boe of ba in, vooral de jongere garde liet merken dat dit meer dan alleen maar spek voor hun bek was. Wat een niveau! En dat al bij de tweede band van een behoorlijk uitgebreide line-up, kun je nagaan... 

Nu tijd voor wat variatie, tijd voor Anwynn (7,5)! Variabel is de line-up dit jaar zeker, deze band bracht ons female fronted symphonic metal van Vlaamse bodem met zowel cleane vocalen als deathgrunts, van mij konden ze op bijval rekenen! Helaas zat het geluid hen wat tegen, maar het mocht de pret niet drukken! Net zoals ik op MetalworksFest eerder dit jaar kon aanschouwen, zette deze band een goede prestatie neer, ik miste enkel wat crowdparticipation... 

Onward we go! De beurt is aan Vanaheim (9,5), waar ondergetekende heel erg naar had uitgekeken! Sinds hun - bij mijn weten - enige verschijning aan deze kanten van het land, had ik zitten hopen dat deze folkmetal machine nog eens West- Vlaanderen zou aandoen en ziedaar! Scherp en toch melodieus, raspende vocalen tussen kundig gespeelde gitaren heen, dit geschilderd gespuis kweet zich uitstekend van hun taak. Als je zelfs mensen die normaal niets moeten weten van folk metal toch aan het bewegen krijgt, ben je mijns inziens behoorlijk goed bezig! 

Na de trollen, kwam Beyond The Labyrinth (8) op de proppen! Veel mensen in het publiek reageerden zeer aangenaam verrast toen ze in de gaten hadden dat Filip Lemmens hier de micro in handen had... Hij was een hele tijd de zanger van Fireforce, voor wie het niet wist. BTL zette de toon voor wat meer traditionele hard rock, zij het met veel gusto gespeeld! Wat ik zat te vermoeden, gebeurde wel degelijk... Deze band heeft een erebetoon voor de immer diep betreurde Wizz Wizzard. Dat brachten ze met gevoel ten gehore en in alle eerlijkheid, het werd mij even wat te veel! Hoog tijd om even een frisse neus te gaan halen en een hoekje pizza te eten. Dit jaar werd het aanbod in eten behoorlijk uitgebreid en dat kan deze veelvraat alleen maar toejuichen! 

Xaon (8) trok ons even later terug de zaal in met hun death metal, geenszins gespeend van symfonische elementen in de muziek en aardig veel gevoel in de vocals, sloegen de mannen ons rond de oren tot zowat iedereen stond te headbangen en airguitaren. Net een intense, vreemde droom waar je gewoon kunt naar kijken en luisteren! 

Dan weer terug naar hetgeen alle subgenres hun bestaan aan te danken hebben: rock-'n-roll! Crossplane (7,5) was aan de beurt en dat zou iedereen geweten hebben! Neem het gewoon van mij aan... iedereen die een beetje van Motörhead, Thin Lizzy, Rose Tattoo en dergelijke hield, heeft het oeuvre van deze Duitsers verslonden en terecht! Met het gaspedaal zowat door de bodem heen getrapt en zonder al te veel poespas, bleef de energie zowel van de band als van het publiek maar komen! Dat mag ik nu zo graag aan dit festival: aan het enthousiasme zal het nooit liggen! 

Oké, we zitten terug op tempo, waarom zouden we vertragen? HexaMera (9), het podium op verdorie! Al van de eerste keer dat ik deze briljante lawaaimakers aan het werk zag in De Verlichte Geest, vermoedde ik dat we hier een band in handen hadden die nog menig podium zou afschuimen. Mijn voorspelling bleek juist te zijn! Ook hier stelden ze niet teleur, als een wervelwind van gitaren en heerlijk brute vocals gingen ze tekeer en werd het podium vakkundig afgebroken. Had u het soms anders verwacht? 

Het eind begint in zicht te komen, Lord Vulture (8,5) die gelukkig beschikbaar waren om Messenger te vervangen als headliner, kwamen op met een blik in hun ogen die alleen maar kon doen vermoeden, dat ze klaar waren om er meer dan alleen maar een lap op te geven! Davids hoge vocalen met de frequente Helloweeneske momenten erin, zijn wat deze band in de eerste instantie hun karakteristiek geluid bezorgt, dus maakte hij er ook weer duchtig gebruik van. Wat kan die man toch zingen! Degelijke oldschool heavy metal om een metalfestival te headlinen is geen veilige keuze, maar in dit geval gewoon de kers op de spreekwoordelijke taart, gaan en blijven gaan! De organisatoren Didier en Ann werden bedankt, zoals bij eerdere bands ook het geval was en... toen was alles voorbij! Of niet? Nope! Hangarhead (7,5) zorgde nog voor een geslaagde afterparty van jewelste waarbij zowat alle klassiekers de revue passeerden, met respect voor het origineel gespeeld en met aardig wat inbreng van het publiek. Meezingen is leuk, je eigen request live horen gespeeld worden is nog veel leuker! Okay dan, tentwaarts dan maar, iedereen is uitgespeeld. De volgende dag weet ik nog net voor een flinke regenbui weg te raken en in het naar huis rijden besef ik ééns te meer hoe schitterend het is om in een tijdperk te leven waarin zoveel geweldige optredens plaatsvinden! Devils Rock For An Angel, ik zie nu al uit naar de volgende editie, tot dan! 

 

 

CD of the month

Image FINAL COIL

The World We Inherited
Sliptrick Records
Cd van de maand februari 2024

Previous CD of the month

Here Comes The Rain
SPV/ Steamhammer
Cd van de maand januari 2024

  • CCN Systems NV
  • Instath BVBA
  • Combell NV
  • Knowledge BVBA NV

© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.

Hosting and customn CMS made by VideoStore.be and Igor VC