Hell Spawn

In 2014 werd opeens de terugkeer aangekondigd van een band die bij ondergetekende één van de daders was die het metal virus tussen mijn oren plantte! Die band was Hammerfall! Twee albums volgden in de jaren na hun geslaagde comeback, dan is er nu nummer drie. "Dominion"... wat heb je zoal in petto? "Never forgive, never forget" bijt de spits af en de Templars Of Steel rijden weer uit! "Dominion" volgt daar snel op, de nagelnieuwe single waarvan de clip op het Wacken festival voor de allereerste keer werd getoond, een lust voor oog en oor, gelooft u me maar op mijn woord! Al na twee liedjes worden mijn verlangens/vermoedens bevestigd: Hammerfall doet nog steeds waar ze al van in het jaar 1997 goed in zijn: power metal meezingers smeden die geen moment vervelen. Op "Testify" hoor je, tot niemands verrassing, nog steeds evengoed als op "Glory to the brave" welke band de sound van Hammerfall heeft geïnspireerd: de titanen van Judas Priest! "One against the world" gaat over de connectie tussen band en fans, in de tekst lyrisch beschreven als 'Templars of the world, victorious and immortal'. Ikzelf werd Templar na het horen van "Crimson thunder" indertijd, nog geen seconde spijt van gehad! "(We make) Sweden rock" is dan weer een ode aan de gehele Zweedse metalscene, nu al een live staple mijns inziens! De ballad "Second to one" brengt een rustig moment net in het midden van de plaat, beter geplaatst kon niet! Voor degenen die het niet voor ballads hebben, geen nood! "Scars of a generation" trapt het gaspedaal weer in! Solomachine Pontus Norgren amuseert zich ook weer prima, wat kan die man zijn snaren toch in brand zetten! "Dead by dawn" is een headbanger's ball pur sang, los dat haar en schudden met die kopkes! "Battleworn" is de intro voor "Bloodline", dat handelt over de val van Asgaard. Het gebruik van alle stemmen in Hammerfall samen, gecombineerd met de typerende hoge stem van Joacim Cans, werkt nog steeds prima... If something ain't broken, don't fix it! Hetzelfde geldt voor "Chain of command", kies maar tussen meezingen of headbangen dat het een lieve lust is! Afsluiter op deze plaat is "And yet I smile", wat lager in tempo, maar eerlijk waar, het is Hammerfall ten volle voeten uit... Mijn eindconclusie: wat een rit! Wat een krachttoer van een plaat! De fans kunnen deze "Dominion" blindelings aanschaffen, als dit echter je eerste Hammerfall plaat wordt... you're in for a treat!

90