Hell Spawn

Vorig jaar stapten bassist Stripe en gitaristen Frodo en Tom T. op bij Ostrogoth. De neuzen stonden niet langer gelijk en de heren gingen hun eigen weg, met meer dan een album aan materiaal onder de arm. Een drummer werd snel gevonden in Louis Van der Linden (23 Acez). Een geschikte zanger vinden leek een iets minder simpele opgave, maar die werd over de landgrens gevonden in David Marcelis die sommigen wellicht kennen van bij Lord Volture (alsook Black Knight). Het materiaal op deze tittelloze cd kon, weliswaar in iets aangepaste vorm (mocht alles anders gelopen zijn), ooit op een Ostrogoth album beland zijn. Soit, de geschiedenis heeft anders beslist, enkele hints naar hun vroegere band zijn er niet minder door. Het album opent redelijk rustig met de coole intro "March of the Eastern tribe" om er daarna met "Ostrogoth" lekker beukend in te vliegen. De gitaar tandem Frodo / Tom T. gaat al direct spetterend te werk en David schittert dat het geen naam heeft. Hij klinkt ook wel ietsjes anders dan bij Lord Volture. Na het leuke "Court of blood" passeert de eerste single (lees lyric video) "Godspeed". Een vlotte power metal song met een zeer catchy refrein dat lekker blijft hangen. De meezinger met andere woorden. Deze song prijkt trouwens ook op Tom T's Entering Polaris project, weliswaar in een lichtjes andere versie en daar trouwens ingezongen door Thomas Vikström. Hierna is het de beurt aan wat voor ons de knaller van het album is geworden: "Icons fall"! Een 'killertune' (als we zo vrij mogen zijn) boordevol fantastisch gitaarwerk (ja, alweer), ijzersterke vocals, alles dichttimmerende drums en alweer een zeer sterk refrein. "Powder & Arms" doet ons wat aan Saxon denken en is een meer dan vette knipoog richting de NWOBHM. "All manner of light" is ons inziens een vullertje en steekt wat af in vergelijking met de andere songs. Voor "Return to the clouds" werd er onlangs een videoclip opgenomen. Lekker gevarieerde song met enkele verwijzingen richting, jawel... Met "Four by number, four by fate" wordt er in schoonheid geëindigd, maar liefst een ruime 15 minuten lang wordt er op hoog niveau gemusiceerd, wat een song! Petje af!!! Het  album heeft een zeer goed en passend geluid meegekregen. Voor de mix en mastering tekende Simone Mularoni die sommigen misschien wel kennen van bij DGM. De grote troef is de veelzijdigheid van dit album, verscheidene invloeden die de revue passeren, NWOBHM, thrash, heavy metal, power metal en zelfs wat progressieve metal invloeden. Allemaal elementen die bijdragen aan een gevarieerde, sterke metal plaat. Thorium maakt het zichzelf niet gemakkelijk en legt de lat al direct hoog! Als debuut kan dit tellen, een klassieker in wording... Tja, het kan, wie weet, de toekomst zal het moeten uitwijzen. Een 'Belgische' topper in ieder geval!

90