Hell Spawn

Dit werd geopend door Kids! op de Wizz acoustic stage. Drie kids waarvan de jongste volgens ons een jaar of 7 was. Eentje op gitaar, eentje achter de drumkit en eentje op zang (en op bepaalde songs wellicht een van de papa's op bas naast het podium). Enkele zeer bekendere rocksongs zoals "We will rock you" en "I love rock'n roll" werden zeer koddig op het publiek afgevuurd. Leuke en schattige opener en ik zou er niet in verschieten dat we die volgend jaar of zo nog wel es terug zien! Omdat de optredens elkaar constant opvolgen op beide podiums, hebben we met uitzondering van Kids! het meeste van de acoustic stage aan ons laten voorbij gaan. Ook omdat het snikheet was in de zaal en we af en toe eens wat frisse lucht nodig hadden!

De mainstage werd geopend door Red Spector (6) een psychedelische rock band die hier en daar ook behoorlijk wat stoner invloeden liet horen! Het begon zeer leuk en groovy, maar na een tijdje hadden we het wel gehoord. Niet slecht, maar ook niks bijzonder.

JOANovARC (7,5) de eerste meidenband op de mainstage bracht het er beter vanaf. De 4 dames rockten er lekker op los, eigen nummers afgewisseld met enkele covers zoals "Zombie" van Cranberries en "Freebird" van Lynyrd Skynyrd. En er werd ook nog een nieuwe single op ons losgelaten, "The girls wanna rock". De opbrengst van deze single gaat naar een goed doel. Niet wauw, niet wereldschokkend, maar wel leuk en goed en vooral onderhoudend!

Dan was het de tijd aan Evyltyde (8,5) uit Londen, die we voor de vijfde keer aan het werk zagen waarvan de tweede keer in het VK. De band stond scherp en had er duidelijk zin in, zangeres Hannah was uitstekend bij stem en invallende drumster Alice blijft plezant om aan het werk te zien. Bassist Noah Scott zorgt zoals steeds voor veel beweging en spektakel op het podium. Gitarist Danny zorgde voor extra vocale ondersteuning en ondanks dat hij er ietwat vermoeid uitzag vuurde hij zijn gitaarpartijen met veel plezier af! Een van de beste keren dat ik de band live aan het werk zag, behalve dat ene te gekke verjaardagsfeestje was misschien nog net een tikkeltje beter.

Häxan (6) bestaat uit drie jonge meiden afkomstig uit de streek van Cardiff. Als we ons niet vergissen kwam het meeste materiaal uit hun tot nog toe enige ep. De dames rockten met veel plezier, maar eerlijk gezegd misten we toch wat peper, het kwam allemaal nogal braafjes en op den duur wat saai over.

Kikamora (8) van hun kant bracht een portie lekkere rockende hard rock ten gehore en deed dat met verve. De band heeft met frontman Wilf een toppertje in huis, de man heeft een prima stem en kan met zijn publiek overweg. Minpunt was de mooie dame met de saxofoon die op het einde van de set de band kwam vervoegen. We hebben het nooit voor de saxofoon gehad en zullen het er ook nooit voor hebben, hoe knap de bespelende muzikante ook mag zijn! Voor de rest dik in orde, dit kan nog wel een bandje zijn om in de gaten te blijven houden.

Gin Annie hebben we helaas grotendeels gemist, de hap frisse lucht duurde iets langer dan voorzien en de innerlijke mens moest ook iets versterkt worden.

Het Schotse Ramage Inc. (8,5) hadden we op voorhand al eens gecheckt en wilden we zeker niet missen. De vier mannen uit Edinburgh brengen een potje stevige progressieve metal. Akkoord, misschien niet de festivalmuziek bij uitstek omdat het toch wat 'moeilijke en niet zo toegankelijke muziek' is, die zeker niet voor iedereen is weggelegd. Tijdens de heren hun set moesten we meerdere keren aan Devin Townsend denken. Lekker!

Dan Denderra (7,5) met op zang Ashley Edison die we dag ervoor al hoorden bij Bigfoot en vorig jaar bij de afsluiters van de zondag: Powerquest. We gaan zeker niet zeggen dat Ashley een slechte zanger is, verre van, maar we moeten steeds toch eventjes aan de man zijn stemgeluid wennen. Leuk, maar vooral wijs om te zien hoe de band zich amuseerde op het podium. Iron Maiden hoor je vaak terug als een van hun voornaamste invloeden.

Bad Pollyanna (9) stond vorig jaar op het akoestische podium en daar hebben ze ons volledig weten voor zich te winnen. We waren dan ook zeer tevreden om te zien dat de band zich deze keer mocht bewijzen op het grote podium. En dat deden ze met verve, een zeer goede op elkaar ingespeelde band en een zangeres met podium presence en een stem als een klok en we waren uiteraard zeer tevreden dat onze persoonlijke favoriet "Pull the trigger" ook de revue mocht passeren! Schitterend, mogelijks onze doodgeverfde favoriet van de dag!

Daarna was het de beurt aan Absolva (9). Uiteraard wist of kende iedereen die aanwezig was de band. En geloof ons vrij de 'boys were on fire'! De band had er duidelijk goesting in en het smeltende en vermoeide publiek kreeg als het ware een vernieuwde adrenalinestoot. De nadruk van de set lag vooral op het recentste album "Defiance". Als tweede gitarist troffen we vandaag de vroegere Absolva snarenplukker Tom Atkinson (Vice), want Luke was op tournee met Iced Earth. Uiteraard volgden nog enkele krakers uit de vorige langspelers. Nog een dikke pluim voor Chris die al een ganse dag meehielp achter de schermen en dan toch nog zo'n vette show neerzetten, ik zie het niet iedereen doen! 

Hierna was het de beurt aan de coverband Xcelerator die net als vorig jaar de zaterdag afsloot, de extreme hitte in de zaal had ons gesloopt en we lieten de band helaas wederom aan ons voorbijgaan om wat te gaan rusten, want dag 3 beloofde heel veel moois!

Nico