Defiance
Rocksector
Cd van de maand augustus 2017
Wie ons een beetje kent weet dat we al sedert het ontstaan van deze band behoorlijk grote fan zijn, eigenlijks zelfs al van bij de voorloper van deze band: Fury UK. Ondanks dat het zeker geen slecht album was, vonden we de voorganger "Never a good day to die" een tikkeltje minder dan de rest. We waren dus wel benieuwd wat album nummer 4 zou gaan geven. De eerste lyric video "Rise again" was alvast een schot in de roos. Wat een super nummer en zo aanstekelijk. Tweede voorproefje kregen we mits de opener "Life on the edge" een vlotte melodieuze song boordevol sterk gitaarwerk. Dat van het sterk gitaarwerk gaat zowat voor het ganse album op, want er worden heel wat leuke riffs op je afgevuurd en dan hebben we het nog niet over de twinsolo's gehad, veel variatie en zeer veel om te ontdekken. "Defiance" is een dubbel-cd geworden, maar over de bonus cd zullen we het later hebben. Het geluid en productie is net als op de bands vorige cd's wederom dik in orde. Wat ook enorm opvalt, is dat Chris een stuk melodieuzer zingt dan op de vorige albums. Het daadwerkelijke album telt 12 songs, na tal van luisterbeurten kunnen we de volgende songs als onze favorieten beschouwen en dus ook als luistertips aanbevelen: "Life on the edge", "Rise again", Fistfull of hate", "Alarms", het wondermooie akoestische "Connections" en de afsluiter "Refection". Maar over deze laatste willen we nog ietsjes extra vertellen, want het is half en half een cover. Want Luke en wijlen Wizz hadden deze song geschreven en opgenomen met hun akoestische band Dance With The Duvel. Datzelfde nummer schittert hier nu in een elektrische versie en Luke en Chris delen hier voor het eerst de lead vocals. Leuk weetje is dat "Alarms" en ook "Life and death" twee oude, herwerkte Fury Uk songs zijn. De bonus cd opent met "Harsh reality" welke tijdens de vorige Absolva tournee voor het eerst gebracht werd, maar nog niet eerder werd opgenomen. De overige songs op de bonus cd zijn live versies van enkele oudere songs alsook een aantal akoestische songs en zelfs een heuse drumsolo, omdat Martin zijn drumsolo een vaste en belangrijke plaats in de live set heeft! De hoes is een nieuwe benadering van het op hun debuut geïntroduceerde ontwerp, welke trouwens de naam 'alien womb' meekreeg. Het ganse albums is trouwens opgedragen aan hun overleden vriend Wizz die eind vorig jaar zijn gevecht tegen kanker verloor... Schitterend en prachtig album dat zeer hoog in mijn jaarlijstje zal eindigen! "Defiance" greep me al van in het begin bij de keel en is wellicht mijn favoriete en mogelijks de bands beste album to date!
94Nico
No Place For The Damned
Eigen Beheer
Cd van de maand September 2024
© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.