Hell Spawn

Grote vraag bij de nieuwe Sahg: gaan ze verder de psychedelische, progressieve weg op van voorganger "Delusions of grandeur" (2012)? Of keren ze terug naar het traditionele stoner/doom geluid van hun eerste drie albums? Het is antwoord 1 geworden, "Memento mori" bouwt verder aan zijn doom meets seventies prog geluid. Het is wel wat donkerder geworden, wat wellicht aan het thema van de plaat ligt. Het is minder open qua sound, ondanks dat de contrasten tussen atmosferisch en zwaar beukwerk groter zijn. Het komt vooral samenhangender en een stuk minder experimenteel over. Olav Iversen (zang, gitaar) is trouwens het enige overgebleven originele bandlid. Een nieuwe drummer, Mads Lilletvedt en nieuwe gitarist (Ole Walaunet) zijn toegetreden. Een nieuwe samenstelling dus die zich beter thuis voelt in deze muziek, zo lijkt het tenminste. Beste tracks, voor mij, blijven echter wel de meest afgelijnde tracks, zoals het vette "Devilspeed" of de Viking metal epische sleper "Blood of oceans". Hoe dan ook, "Memento mori" vraagt nog wel enige inwerk - en luistertijd, maar minder gewenning dan "Delusions of grandeur". En dat is, denk ik, een goed teken. Sahg blijft een interessante, te volgen band!

80Pow