Hell Spawn

 

ABSOLVA

Hell Spawn » CD Reviews » ABSOLVA

Never A Good Day To Die
Rocksector

ABSOLVA

Langspeler nummer drie is een feit, tussen het vele touren in heeft Absolva deze nieuweling behoorlijk snel weten in te blikken. "Never a good day to die" is wederom in een andere bezetting opgenomen en als je daarbij dan nog eens weet dat Chris' jongere broer Luke deze keer als volwaardig bandlid opereert en meegeschreven heeft zoals indertijd bij Fury Uk, kun je wel begrijpen dat het album toch ietsjes anders klinkt. We moesten als doorwinterde Absolva fan het album toch wel meerdere luisterbeurten gunnen. En ja, Luke zit nog steeds bij Iced Earth voor degenen die het zich zouden afvragen, maar door Jons slechte revalidatie die heel wat langer duurde dan voorzien, had de jonge snarenplukker heel wat vrije tijd en omdat hij in het verleden toch met Absolva al heeft meegetourd... Nieuw in de rangen is de vriendelijke reus oftwel bassist Karl Schramm die de band al tijdens hun vorige tournee versterkte. Laat een ding alvast duidelijk zijn: de het nieuwe album klinkt als een klok, wat een sound! De songs die ons van bij de eerste luisterbeurt bij de keel grepen en zovele cd rondjes later nog steeds weten te bekoren zijn: allereerst het catchy "No one escapes" (welke we tijdens de vorige tour al te horen kregen en waar er ook een lyric video voor gemaakt is), "The light" eentje die het naar onze bescheiden mening live zeer goed zal doen, het titelnummer uiteraard door het aanstekelijk refrein en de ronduit fantastische afsluiter "All alone". Na enkele luisterbeurten begon vooral de opener "Disguise" enorm te groeien, het nummer doet me trouwens sterk aan Fury Uk denken. Eenmaal "Killer within" je in zijn klauwen heeft laat hij je met zijn aanstekelijk ritme niet meer los, het nummer bevat ook enkele leuke zangpartijen. "Orphan of God" is ietwat episch getint en is het perfecte voorbeeld van Absolva meets Fury Uk. "No tomorrow" dat ook al op Chris zijn akoestische solo cd stond, klinkt elektrisch uiteraard heel wat steviger, een plezante meezinger tout court. Twee songs die me minder weten te bekoren zijn "How black is my heart" een song die ietwat balladesque getint begint en gaandeweg wat aan tempo wint en naar het einde toe weer behoorlijk soft wordt, maar eerlijk gezegd eentje die me weinig weet te boeien en vervolgens "Orphan of God"... Zonder meer het minste nummer uit het album. "Warrior soldier" en "Transform" zijn leuke vullertjes maar verbleken een beetje bij de rest al zijn ze zeker niet slecht te noemen. De hoes is helemaal anders in vergelijking met de vorige, maar wie goed kijkt vindt wel iets terug dat hij herkent! Ik weet niet of ik alleen ben, maar Chris zijn zang is hier en toch ook ietjes anders, wat minder geforceerd en iets melodieuzer bij momenten. Een typisch Absolva zou ik "NAGDTD" niet direct noemen, maar wel leuk om te zien en te horen dat ze hun horizonten toch wat durven verleggen. Het zijn deze keer misschien niet al killers, maar de songs die het wel zijn, dat zijn er die aan de ribben blijven plakken! AWOBHM (Absolva's Wave of British Heavy Metal) is coming for you!!
90    Nico

Related Items

CD of the month

Image FINAL COIL

The World We Inherited
Sliptrick Records
Cd van de maand februari 2024

Previous CD of the month

Here Comes The Rain
SPV/ Steamhammer
Cd van de maand januari 2024

  • CCN Systems NV
  • Instath BVBA
  • Combell NV
  • Knowledge BVBA NV

© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.

Hosting and customn CMS made by VideoStore.be and Igor VC