Hell Spawn

Deze Amerikaanse progressieve metalband bestaat al enkele jaartjes, maar zal helaas bij de meesten niet zo bekend zijn. Hun meeste releases zijn dan ook via kleinere labels of eigen beheer verschenen, met uitzondering van hun tweede langspeler "Riddles, questions, poetry & outrage" (1996) welke nog via Century Media verscheen. Na hun derde langspeler "Scoring the chapters" in 1997 viel helaas veel te vroeg het doek voor dit gezelschap! Maar in 2010 kwam er terug een teken van leven mits een live cd/dvd "Leviathan resurrected". Een jaartje later bracht de band "At long last, progress started to follow" uit, een ietwat special werkje dat je meerdere keren moet horen. Schitterende prog metal van de bovenste plank, fantastische zang, samples en soms wat bizarre arrangementen. Een groei album zonder meer, maar eenmaal je overstag ging, was je verloren aan dit meesterwerkje. Dit album is trouwens voor mij nog steeds hun allerbeste werk tot datum! Hun nieuwe langspeler en ondertussen alweer vijfde studio album leunt dicht aan tegen zijn voorganger, maar persoonlijk vind ik deze nog ietsjes moeilijker in elkaar steken. Volhouders als we zijn gaven we uiteraard niet op na een paar luisterbeurten. En dat volhouden wierp zijn vruchten af. Het trucje van "At long last..." wordt hier gedeeltelijk herhaald, maar alles steekt gewoon iets moeilijker, lees doordachter, in elkaar. Verder zijn ook de zanglijnen niet zoals bij de meeste band en bij momenten verre van meezingerig. Ook is Jeff Ward, nochtans een klasbak qua stem, niet de zanger waar iedereen direct wild gaat van zijn. Je leest het goed, Leviathan is zeker niet voor iedereen weggelegd, dus wie 'easy sing a long songs' à la AC/DC of zo verwacht, zit hier duidelijk aan het verkeerde adres. Ik denk dat vooral Dream Theater en Fates Warning fans, alsook liefhebbers van doordachte prog rock/ metal hier wel een leuke uitdaging gaan in vinden!
www.leviathanresurrected.com/

87    Nico