Hell Spawn

Gegroet, mijne heren! Alles in orde daar met jullie?
T: Hallo! Alles in orde hier met ons en zeker de laatste maanden. We hebben de kans om ons laatste album aan de man te brengen op een veel grotere schaal dan voorheen én de reviews die we binnenkrijgen van "Into the void" zijn gewoon fantastisch. We hebben echt wel het gevoel dat we nu op de goede weg zitten en we zijn echt wel dankbaar voor hetgeen nu gebeurt. Dus ja, het leven lacht ons toe en behandelt ons goed.
Er is niet zoveel geweten over jullie, en nu met de nieuwe release "Into the void" - wat een heel sterk album is - namen we de kans te baat om een interview met jullie te doen. Zodoende kan jullie verhaal gehoord worden. Dus, kan je een en ander vertellen over de geschiedenis van Mercury Falling en hoe de zaken lopen tot de dag van vandaag? Het enige dat ik weet is dat dit het derde schijfje is dat uitgebracht wordt en dat er daarvoor twee demo's te koop werden gesteld...
T: Eerst en vooral wens ik te zeggen namens de ganse band dat we heel blij zijn met dit interview en de interesse in de groep! En twee: bedankt dat we aan jullie lezers een en ander mogen vertellen rond onze geschiedenis. Ons beginpunt situeert zich ergens in 1997 en met een compleet andere line-up dan nu. Mijn broer Daniel en ikzelf zijn de enige overblijvende originele leden. Toen we begonnen, hadden we al vrij snel een locale following, wonnen een paar wedstrijden en namen een demo op. Dan kwamen er een paar wissels in onze samenstelling wat dus zijn problemen meebracht om op een zekere constante te werken aan albums en optredens. In die turbulente periode kwam Michael aanzetten als onze nieuwe zanger en met hem (versterkt met Frameless drummer Oechsle Dirk en Dr. Death bassist Quast Stefan) namen we onze "Panta Rhei" demo/album op. Jens Ludwig van Edguy (gitaar) nam de opnamen voor zijn rekening en alles werd gemixt door Norman Meiritz (geluidtechnicus bij ondermeer Edguy en Avantasia producties). Hiermede kwamen we in beeld bij de Duitse Metal Hammer en "Panta Rhei" werd uitgeroepen tot demo van de maand! Het gevolg daarvan was dat bepaalde kleine labels interesse in ons begonnen te tonen, maar mede door onze onstabiele line-up waren we daar nog niet 100% klaar voor (wat dus een redelijke professionele en volwassen beslissing is naar mijn bescheiden mening - G.). In 2005 kwamen Maicel Panitz (drums) en Paul Viertel (bass) als vaste leden bij MF en die zijn nog altijd van de partij. Om eerlijk te zijn, dit is onze beste line-up. Onze ideeën, persoonlijke instelling en visie zijn gelijklopend, net als onze muzieksmaak trouwens. Er zijn genoeg succesvolle eenmansprojecten in deze business, maar voor ons is het belangrijk om de songs gezamenlijk op te bouwen, zodoende hebben we iets waarmee wij allen ons kunnen identificeren, en om dit te doen met vrienden is een surplus voor de songs. Het is van groot belang om een deel te zijn van een formatie en om verbonden te zijn met mensen waar je graag door omringd bent. Al die problemen hebben er echter toe geleid dat we alsmaar beter werden als muzikanten en dit alles resulteerde en manifesteerde zich in de opnamen van "Human nature" in 2006. Vermits we alles zelf dienden te financieren i.v.m. dit album was ons uiteindelijk doel om het onderste uit de kan te halen, zowel uit onszelf als uit de productie. Minder dan dit was niet denkbaar. "Human nature" werd opgenomen in de vernieuwde Hammer Studios in Hamburg. Niemand anders dan Piet Sielck (Blind Guardian, Savage Circus, Iron Savior) nam de productionele verantwoordelijkheid voor zijn rekening. De master werd verzorgd door Andy van Dette in de Masterdisk studios (New York). Die had al masters gedaan voor onder meer WASP, Bruce Dickinson en Gotthard. Werken met dergelijke mensen was een echte verademing alleen al voor die tonnen ervaring die zij bezitten. Vandaar ook onze keuze om opnieuw met hen in zee te gaan voor "Into the void". Voor dit album werden de opnamen op verschillende locaties volbracht. Vocalen werden opgenomen in Hamburg (H.S.), de muziek werd opgenomen in de studio van Jens Ludwig. Piet deed de mix opnieuw en Andy deed de master. Hij gaf het moderne, en toch wel vrij heavy, geluid aan de nummers. Piet zowel als Jens spelen op een paar nummers mee omdat we dit wilden en omdat ze echt wel heel sterk bij de opnames aanwezig en betrokken waren. Zie het als een soort van erkenning voor hun tijd en inspanning. We deden ook een paar shows met Sons Of Seassons waar we bevriend mee geraakten, vandaar dat we Oliver Palotai (o.a. Kamelot) vroegen om een solo te brengen op het nummer "Stranger in us all". Toen alles dus in kannen en kruiken was, hebben we het album naar platenfirma's gestuurd, waarop Phonotraxx ons een goed en fair aanbod deed en waar we dan het contract ondertekenden. Alles bij elkaar genomen stemt het ons gelukkig om dergelijke kans te krijgen en we zijn van mening dat dit het beste is wat ons kon overkomen, want nu beweegt er een heleboel.
Sprekende over "Into the void": deze verschijnt zes jaar nadat "Human nature" op de markt werd gegooid...
T: Het financieren van albums is een vrij dure aangelegenheid, zeker als je het geld zelf moet voorschieten. We zouden er een kleine wagen mee kunnen kopen. Dus ja, de platenfirma die met ons in zee wil, zou ons dus weldegelijk een mooi deel van de opbrengst dienen te geven. We kregen een paar aanbiedingen voor "Human nature", maar geen was veelbelovend. Of de labels waren te klein om ons aan een groot, of groter, publiek voor te stellen of de aanbiedingen waren niet winstgevend genoeg. We hebben er onze tijd voor genomen om de aanbiedingen te evalueren en om met de labels te onderhandelen. Het enige dat dat ons leerde, was dat geen van de voorstellen ons ergens zou brengen. Vandaar dat we uiteindelijk beslisten om de schijf te verdelen via mailorder platforms, onze eigen site en tijdens onze optredens. Het was tijdverslindend en besloeg zo'n 2 jaar in zijn geheel, maar het was lonend. Nadat "Into the void" een afgewerkt product was (2011), heeft nog een jaar geduurd vooraleer we de juiste partner vonden. Het ligt dus niet aan het feit dat we lui zijn of zo, het is gewoon dat we overtuigd waren, en zijn, dat onze albums goed genoeg zijn om een goede kans te krijgen en een sterke deal te kunnen verzilveren. De opvolger van "Into..." zal niet zo lang op zich laten wachten, dat is beloofd.
De cover van jullie laatste schijf is wel iets speciaals. Wanneer ik daarnaar kijk zie ik een geblinddoekte persoon en een donkergrijze lucht die de zon blokkeert. Voor mij symboliseert het dat de toekomst voor die persoon in kwestie onbekend is en ondanks het feit dat de handen vrij zijn, neemt hij die blinddoek niet weg. Dus eigenlijk wil die de toekomst niet kennen. De donkergrijze lucht die de zon blokkeert, symboliseert op haar beurt een weigering voor die persoon om hem/haar de nodige warmte en zonlicht te geven. Dus geen licht dat als begeleiding kan dienen of gewoon om zijn levensweg zichtbaar te maken. Is dit de betekenis van de cover? Het is zoals beschreven in de lyrics van "Into the void" zelf: 'we can't  go on, we can't go back, we fall... Into the void...'
T: We wilden dat dit album donkerder en heaviër zou klinken dan de vorige. Verder is het van vrij groot belang dat muziek, lyrics en artwork één geheel vormen. Met andere woorden: we wilden een ontwerp dat de sfeer van het geheel onderstreepte. Alles zou moeten verbonden worden via het ontwerp. Er is geruime tijd gezocht naar een tekening of foto die de titel "Into the void" het best kon vertegenwoordigen. Simpel was het echter niet, want de titel op zich is, op zijn minst gezegd, redelijk abstract. We hebben er een tijdlang over nagedacht welke foto/tekening de reis naar het onbekende het best kon in beeld brengen en Daniel vond deze foto. Het toont een verwarde, ja, bijna uitzichtloze situatie. De atmosfeer is duister en donker. Door de blinddoek weet de man niet waar hij is of wat zijn situatie is, laat staan waar hij naartoe dient te gaan. En dit is zo'n beetje de weerspiegeling van het refrein van de titeltrack. Om een antwoord te geven op je vraag: ja, de omschrijving en interpretatie die je geeft is correct. Het beantwoord volledig aan de symbolische betekenis van de hoes.
Kun je wat informatie geven over het album zelf en over de teksten, want volgens mijn aanvoelen zijn ze vrij psychologisch van aard en inslag! Neem nu de tekst van "Stranger in us all": 'The dark side of me... allowing him to be, it is a stranger to us all. The whisper from within... deep under my skin... .' Het is alsof God de Duivel ontmoet in zijn eigen ziel of de Duivel die God vindt in zijn eigen bewustzijn of wezen en die dan plots tot het besef komt dat hij beide is. Je kunt het ook zo interpreteren dat het een verhaal is van iemand die ontdekt dat hij op een verkeerde en seksuele manier van kinderen houdt. Of van een gehuwd iemand die ontdekt dat hij eigenlijk homoseksueel is of die een tweede persoonlijkheid heeft...  Hetzelfde voor "In dark waters". "Queen of pain" is over SM, dat lijkt overduidelijk te zijn. "Washing my sins away" kan over een priester gaan die iets gedaan heeft dat voor hem zondig is. Er is een donker gevoel verbonden bij elk van deze teksten, een echte zoektocht in de verborgen hoekjes en kantjes van de menselijke ziel. Zelfs de intro "Days of redemption" is op deze wijze opgebouwd. Het heeft mysterie, het heeft duisternis, het heeft een intrigerend gevoel in zich dat zijn echo laat weerklinken door het ganse album...
D: Wat je zegt over de teksten is de nagel op de kop. Het merendeel van de teksten gaan over het menselijk gedrag bekeken vanuit een psychologische achtergrond. "Stranger..." refereert naar Sigmund Freud zijn Super-Ego. Er is iets in ons waarvan we niet in staat zijn om het volledig onder controle te houden en dat iets zorgt er soms voor dat we een vreemdeling zijn/worden voor onszelf. "Queen of pain" gaat over seksuele voorkeuren. Seksualiteit is voor veel mensen een grote motivatie om in een relatie te leven met elkaar. Zelfs de lyrics van "Us" gaan over relaties tussen mensen. De tekst gaat over afstandelijkheid, angst en onzekerheid. Soms heb ik persoonlijk het gevoel dat we zo angstig zijn dat we een muur bouwen die ons gehele zijn afschermt tegen invloeden van buitenaf. Dus niemand, ook zij niet die het echt goed met je menen, is in staat om je ten volle te benaderen. "When worlds collide" is een nummer dat over een hopeloze liefde gaat en daardoor ook een ander licht werpt op menselijke relaties. "Book of hate" handelt over een handboek met folteringen dat door de CIA wordt gebruikt. Het boek heet KUBARK en is te vinden op Google. Het is geschreven na de tweede wereldoorlog door Nazi geleerden/dokters/ondervragers. KUBARK is een boek dat beschrijft hoe men mensen op een gewelddadige manier manipuleert, foltert, stoort en hen uiteindelijk hersenspoelt. Het bestaan van dit schrijven vond ik vrij schokerend. Boeken en verhalen geschreven door Kafka, Irvin Yalom en Hermann Hesse dragen mijn interesse weg en persoonlijk vind ik ze vrij inspirerend. Ik wil evenwel benadrukken dat ik vereerd ben dat je de teksten er hebt bijgenomen en dat je ze op een eigenwijze manier interpreteert. This is quite cool!! (Dit laatste heeft geen vertaling nodig, dacht ik zo.)
De muziek zelf is eveneens vrij donker en emotievol. Zelfs thrashy bij vlagen. Maar meestal hoor ik early Dream Theater zoals in het nummer "In dark waters". Dit heeft de zwaarte van een DT song genaamd "Lie" ("Awake" cd). Zelfde geldt voor "Washing away my sins." De muziek is heel gedetailleerd, gelaagd en toch blijft het catchy. De muziek versterkt de teksten en omgekeerd.
T: Voor dit compliment wil ik je hartelijk bedanken. Ik vind het flaterend om vermeld te worden met DT in één en dezelfde zin. Wij vinden DT een te gekke band en ze hebben een tamelijk grote invloed op ons, maar ik wil wel benadrukken dat we er te allen tijde voor zorgen hen niet te kopiëren. We willen enkel goede muziek schrijven en voor ons betekent dit een stevige gitaar, een mooi en zingbaar refrein en een goed arrangement. Zelf zien wij ons niet als een progressieve rockformatie. Natuurlijk zijn we niet angstig om te experimenteren, maar als we dit doen, is het om de songs interessanter en boeiender te maken. Zo houden we de zaken plezant en fris voor onszelf. Dus in principe is het ons enkel te doen om goede songs te schrijven.
Hoe is het album tot nu toe al ontvangen geweest?
T: We mogen echt niet klagen tot nu toe. We hebben heel goede reviews gekregen vanuit gans Europa en over de gedane interviews zijn we eveneens best tevreden.
Concrete plannen voor live shows? België of Nederland?
D: We hebben een paar shows vastgelegd in Duitsland in het najaar en de winterperiode. Buiten Duitsland gaat dit moeilijker om te organiseren omdat we alles trachten zelf te doen. Een ongetekende band krijgt niet zo gauw een kans om in het buitenland een optreden te versieren. Hoewel ik toch het vermoeden heb dat dit in de nabije toekomst wel eens snel kan wijzigen. Misschien zitten België en Nederland er aan te komen volgend jaar. Men moet ons maar booken.
Nabije toekomst voor Mercury Falling?
D: We zijn sowieso zinnens om volgend jaar met een nieuw album op de proppen te komen, om een paar memorabele optredens te doen en vooral verder te wandelen op het voor ons geopende pad. We zijn dankbaar voor de kans die we nu krijgen. In tijden waarin platenlabels over kop gaan en waarin de verkoopcijfers desastreus te noemen zijn, is een platendeal een duidelijk teken van vertrouwen dat men heeft in de muziek die je maakt. En wij willen in geen geval dat vertrouwen beschamen.
Nog zelf iets toe te voegen?
T: Wanneer men wenst te weten hoe Mercury Falling klinkt: check onze site voor fragmenten van nummers. Vind je ons best te pruimen, steun ons dan en koop onze cd. Je zult er geen spijt van hebben.

Guy

http://www.mercuryfalling.de