Hell Spawn

Drie jaar na je debuut "Burden of grief" krijgen we al een opvolger voorgeschoteld. Aangezien je zo goed als alles helemaal zelf voor je rekening neemt (en nog een paar andere bezigheden hebt) is dit toch redelijk snel. De smaak voor doom te pakken of een inspiratievolle periode?
Het is zelfs maar iets meer dan 2 jaar geleden, "Burden of grief" verscheen in oktober 2009 en "Lacrima mortis" in januari 2012. Ik denk eigenlijk dat het een beetje van beiden is, de inspiratievolle periode is nu na een dikke 6 jaar en een aardige rij albums (o.a. 2 van Gorefest, 2 van Hail Of Bullets en 2 van The 11th Hour) weliswaar even tijdelijk onderbroken, maar ik was inderdaad nauwelijks te stoppen wat het componeren van nieuw materiaal betreft. En wat de smaak voor doom betreft, kan ik alleen maar beamen dat de stijl me nog beter ligt dan ik aanvankelijk dacht. Ik voel me enorm thuis in het genre en hoewel de scene maar lastig nieuwkomers toelaat (zeker als deze uit een ander genre afkomstig zijn) gaat het ook de goede kant op met de acceptatie van en waardering voor de band.

Je kompaan Rogga is er door omstandigheden niet meer bij, aangezien Pim Blankenstein al live insprong, lijkt de keuze voor hem als 'vervanger' eerder logisch. Of toch niet?
Absoluut. Ik zat eerlijk gezegd best met de handen in het haar (overdrachtelijk bedoeld uiteraard) toen Rogga me toch wel enigszins liet zitten, ik wist dat Pim op het podium een prima prestatie neerzette, maar of hij ook in de studio aan m'n hoge eisen kon voldoen was nog maar de vraag. Ik ben bepaald geen makkelijke wat dat betreft... Gelukkig heeft hij me volledig omver geblazen met z'n inzet en performance, het album is er uiteindelijk zelfs door vooruit gegaan denk ik. De stem van Pim past wat beter bij doom (hij doet het dan ook al zo'n 15 jaar) en de wisselwerking met mijn stem is ook effectiever.

Eén van de, voor mij, meest opvallende evoluties ten opzicht van het debuut is jouw zang. Je maakt indruk! Lessen gevolgd? Of is het omdat je het 'gewoon' raakt om te zingen?
Dat hoor ik graag! Ik heb geen lessen gevolgd, zingen kun je naar mijn idee niet leren. Wat ik wel gedaan heb, is de kritiek op het debuutalbum ter harte genomen en m'n uiterste best gedaan om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Als ik terugkijk op "Burden of grief" dan hoor ik wel dat de zang wat weifelend overkomt, wat ook te maken heeft met het relatief lage zanglevel in de mix. "Lacrima mortis" is op beide punten zeker een stuk beter, ik ben ongeveer een week met de zang bezig geweest en heb mezelf echt op m'n lazer gegeven om tot een betere prestatie te komen. De ervaring van het live zingen heeft hier ook zeker invloed op gehad, het is heel anders als je stem ineens versterkt van alle kanten op je afkomt, confronterend ook, maar zeker leerzaam. Er zijn nog steeds mensen die vinden dat ik maar beter m'n mond kan houden, maar die kunnen vermoedelijk gewoon niets met mijn stemgeluid an sich en daar kan ik maar weinig aan doen.

Ik kan niet precies aanduiden wat of waarom, maar ook muzikaal lijkt "Lacrimas mortis" vloeiender, natuurlijk over te komen. Omdat je de stijl meer in de vingers hebt?
Ik denk het wel, met "Burden of grief" probeerde ik me nog vrij strak aan wat ik dacht dat de regels van het genre waren, te houden, "Lacrima mortis" is wat vrijer in dat opzicht. Er zit wat meer lef in de arrangementen en zanglijnen en ik heb eigenlijk (nog) meer gedaan wat ik zelf mooi vond. Ik ben ook beter gitaar gaan spelen wat vooral de gitaarsolo's ten goede is gekomen, daar ben ik stiekem best trots op namelijk, zeker als er in een review gewag wordt gemaakt van het smaakvolle solowerk.

Ik had dat bij jouw debuut, bij deze plaat, maar ook bijvoorbeeld bij de plaat van A Pale Horse Named Death (band van Sal Abruscato): de drumpartijen zijn (als je jullie achtergrond bekijkt) eigenlijk toch erg bescheiden en volledig in dienst van de song.  Het zijn geen soloprojecten zoals Cozy Powell of Vinnie en/of Carmine Appice die maakten, waar zij het toch niet konden laten om de drums goed op de voorgrond te zetten. Bewust op gelet?
Half, ik schaam me een beetje om het toe te geven, maar de drums vind ik het minst interessante aan het hele 11th Hour verhaal. Bij "Burden of grief" was ik zelfs van plan om de geprogrammeerde tracks te gebruiken, die zijn al zover uitgewerkt dat de meeste mensen het verschil niet zouden horen. Ik zie mezelf dan ook helemaal niet als de drummer in dit geval, en ik ben blij dat ik een kanjer als Dirk Bruinenberg op de drumkruk heb zitten zodat ik me er live ook geen zorgen om hoef te maken. De drumpartijen klinken namelijk wel bescheiden, maar er zitten toch genoeg listigheden in. Wat de mix betreft gaan de gitaren me voor alles, hoewel we nu wel een betere balans hebben dan bij het debuut waar de drums en zang het een beetje verloren van de gitaarmuur.

De titel van het album (Tranen des doods) doet vermoeden dat er opnieuw een thema in het album zit. Klopt dat?
Er is geen verhalend concept, meer een rode (dode?) draad die door het album loopt. De meeste teksten gaan over de dood in al z'n facetten en dan met name de gevolgen voor de nabestaanden, sommige net zo realistisch als op "Burden of grief" ("Nothing but pain" doet in grauwheid niet onder voor wat daar op stond) maar er is ook ruimte voor iets meer fantasy-gerichte onderwerpen zoals "Tears of the bereaved" dat gaat over een begraafplaats waar de lokale 'bevolking' zich voedt met de geplengde tranen. Op het eerste gezicht wellicht minder persoonlijk dan "Burden of grief", maar er zitten ook nu weer een hoop herinneringen en ervaringen van mezelf in verwerkt. Het feit dat m'n zus ook dit album niet met droge ogen kan beluisteren, zegt wat dat betreft genoeg.

Het vragen van Pim Blankenstein om deze plaat in te grunten doet vermoeden dat je nog een goed contact hebt met de gasten die je live bijgestaan hebben na "Burden of grief". Heb je eigenlijk overwogen om hen ook in de studio te vragen of wil je dit echt helemaal zelf blijven doen?
We staan regelmatig samen op het podium en ik ben meer dan tevreden met elk bandlid, ik heb ze niet voor niets zorgvuldig uitgekozen. Toen ik aan dit album begon, heb ik ze uitgelegd dat ik ook nu weer alles alleen wilde doen en daar hadden ze gelukkig alle begrip voor. Het viel me echter zo zwaar dat ik gaandeweg besloten heb dat een volgend album door de hele band zal worden ingespeeld. Pims bijdrage aan "Lacrima mortis" was dus min of meer een voorproefje, maar als de rest net zo goed bevalt dan heb ik niets te klagen.

Ga je weer live de hort op? Hoe vlot gaan de eerste repetities voor eventuele gigs? Ik bedoel: als je al je partijen moet gaan uitleggen aan zogeheten 'buitenstaanders' die het creatieproces gemist hebben? Maakt dat hen (samen met jou dan) zenuwachtiger dan in een 'echte' band situatie?
Jazeker, we hebben het eerste optreden van dit jaar alweer achter de rug. Daarvoor hebben we 2x met de hele band gerepeteerd en nog wat uitzoeksessies bij me thuis gedaan, maar de jongens pikken alles gelukkig snel op. Frank en Dirk kennen me al heel wat jaren en weten dat ik een pittig kereltje kan zijn, maar volgens mij zijn ze tot nu toe best verbaasd dat alles zo makkelijk gaat. Ik ben overigens wel degelijk zenuwachtig, maar vooral om m'n eigen bijdrage, om de band maak ik me eigenlijk nooit zo'n zorgen. Ik stel er wel prijs op dat ze zoveel mogelijk zelf uitzoeken en dat ik alleen de puntjes op de i hoef te zetten, m'n schema is te vol om echt uitgebreid te repeteren en alle partijen uit te leggen, maar dat is in de meeste gevallen ook niet nodig.

Je bent een drukbezette muzikant. Nog andere plannen naast The 11th Hour? Met Hail Of Bullets, Demiurg, Arjen Lucassen, of iets waar we ons geheel niet aan gaan verwachten?
We gaan binnenkort beginnen met schrijven voor de nieuwe Hail Of Bullets, Rogga mailt me alweer regelmatig met plannen voor een nieuw Demiurg album en ik verwacht ergens in de loop van het jaar ook wel een bericht van Arjen. Momenteel geniet ik echter nog even van een zo goed als muziekloze periode, op wat optredens na. Ik heb de afgelopen jaren zoveel hooi op m'n vork genomen dat ik er nu even geen zin in heb, m'n Workstation is op het maken van wat backingtracks niet eens meer aan geweest sinds we "Lacrima mortis" afrondden en dat bevalt best goed. Kom ik eindelijk eens toe aan al die dvd's en Blu-rays die ik nog moet bekijken...

http://www.myspace.com.11thhourdoom

Pow