ELVENKING
Red Silent Tides
AFM / Rock Inc./ Bertus
Ten opzichte van het donkere en heavy "The scythe" uit 2007, deed het akoestische "Two tragedy poets (... and a caravan of weird figures) uit 2008 een terugkeer vermoeden naar de folk metal basis van Elvenking. Niets is echter minder waar, want dit nieuwe "Red silent tides" (album nummer 6 intussen) neigt opnieuw veeleer naar power metal. Zij het dan van een veel vrolijker type dan op "The scythe". Hier en daar overdrijft het zestal in die luchtigheid, "Two days" bijvoorbeeld klinkt wel erg poppy. Gelukkig staat daar het één en ander tegenover waarin onze Italiaanse vrienden bewijzen nog steeds de kunst te verstaan van geweldige metalen melodieën te schrijven. Zoals in opener "Dawnmelting" waarin de strofes heel mooi contrasteren met het refrein, meezinger "The last hour" met explosief middenstuk of de leuk opgebouwde eerste single "The cabal". Het 'oude' folkgeluid komt amper nog voorbij, sporadisch maar meer in tussenstukken, intro's... Op dat moment tilt Elvenking zichzelf er bovenuit, dan wordt de viool een bepalend instrument en krijg je een uniek(er) geluid. Op veel andere momenten dreigt "Red silent tides" maar als een doorsnee happy metal album beschouwd te worden, één die dan nog eens veel te glad of braaf geproduceerd is. En dat is niet de goede evolutie...
75 Pow