ORPHANED LAND
The Neverending Way Of ORwarriOR
Century Media
De mannen die hoop uitstralen voor Israël, die inzien dat wraakgevoelens niet de juiste zijn en tevens een potje stevige metal spelen, dat kan alleen maar Orphaned Land zijn. Nu zijn ze terug met een heel ambitieus werkstuk. Ik ken deze mannen nog van hun begindagen, ten tijde van "The beloved's cry", toen men nog death metal speelde. Intussen, zoveel jaren later, is dat extreme totaal afgevlakt, enkel af en toe een vette grunt herinnert aan dat tijdperk. Orphaned Land maakt zeker niet de meest toegankelijke muziek en maakt het zichzelf ongetwijfeld ook niet gemakkelijk. Maar liefst zeshonderd uur heeft men in de studio gezeten om alles in te blikken, waarna het afgemixt werd door Steven Wilson die van deze vette kluif een productioneel pareltje heeft gemaakt. Ikzelf ben er nu, na vele luisterbeurten, nog altijd niet uit of ik dit nu geweldig moet vinden of niet. Het vergt veel van de luisteraar om alle details op te nemen en deze een plaatsje te geven. Zodanig dat ik met een dubbel gevoel zit; deze schijf pakt me nog niet, ik ben nog niet mee op deze trip. Ik kan wel kwijt dat Orphaned Land op veel momenten op het rustige Opeth gelijkt, doch deze laatste beheersen de kunst om me direct te overtuigen. Neem zelf de proef op de som om dit pareltje te laten ontluiken. In dat opzicht wil ik voor één keer geen score geven aan een cd, ik ben er zeker van dat deze een vertekend beeld zal geven.
Yves