GOD DETHRONED
Passiondale
Metal Blade
Eerlijk gezegd was ik deze Nederlanders een tijdje uit het oog verloren. Ik was in het bezit van drie cd's van hen en dat was voldoende voor mij. Doch toen 'the captain' mij het nieuwe schijfje overhandigde was ik eigenlijk wel nieuwsgierig en kon ik geen nee zeggen. Een eerste luisterbeurt van deze cd maakte weinig in mij los, het greep me allesbehalve bij de strot. Een cd kan je nooit afrekenen op één luisterbeurt of het moet echt 'crap' of 'hemels' zijn en dus luisterde ik nog eens en nog eens. Sterker nog, de laatste week geraakt de cd niet meer uit mijn lader, dit ten spijt van andere cd's die liggen te wachten op een bespreking. Jammer jongens, deze laatste van God Dethroned is te sterk voor jullie. Vooreerst is er het geweldige artwork dat meteen aangeeft wat het thema van de cd is. Normaal gezien interesseren de teksten me niet zo, maar voor het verhaal van "Passiondale" (Passendale) maak ik graag een uitzondering. Het verhaal handelt over de veldslag die er geleverd is tijdens WO I, het dorpje dicht tegen Ieper. En het artwork laat meteen al een eerste passend sfeerbeeld na. Instrumentaal is dit God Dethroned op zijn best. Drummer Roel is terug en dat zullen we geweten hebben. Zijn energieke en snelle drumwerk is de perfecte ondersteuning voor de gewelddadige riffs van Henri en kompanen. Naast deze ongebreidelde agressie zijn er als tegenpool de onmiskenbare melodieuze gitaarlijnen die het geheel een extra cachet geven. Passie en drama zijn er ook voldoende terug te vinden, luister maar eens naar het titelnummer. Daarnaast is met zanger Marco van The Wounded een persoon aangesteld die met zijn cleane vocalen een extra dimensie aan de cd geeft. Alles klopt gewoon! Wil je eens weten wat een overtuigende en eerlijke schijf is, dan is "Passiondale" het schoolvoorbeeld. Knap gedaan mannen, deze cd zal hoog eindigen in vele jaarlijsten.
89 Yves