Hell Spawn

 

ATROCITY

Hell Spawn » Interviews » ATROCITY

Een full cd opnemen met covers. Het is een beetje een trend aan het worden. Wie een beetje de initiatiefnemers of tenminste toch de voorlopers waren, is Atrocity. In 1997 namen zij toch "Werk 80" op, een album vol eighties covers. Laat ze daar nu toch wel nog een tweede deel aan toegevoegd hebben ook, toepasselijk "Werk 80 II"! Een goeie reden om een telefoontje te plegen met de goedgeluimde frontman Alex Krull.

ATROCITY
Hier in België hebben we een radioshow die de 'Foute muziek' heet. Die brengt ook regelmatig eens een compilatie cd uit en eigenlijk staan veel van die nummers nu ook op jullie cd (A-Ha, Simple Minds, Frankie Goes To Hollywood, Bronski Beat). Hoe fout is jullie smaak dan wel niet?
Hahaha. Echt? Tja, heel erg fout dan want we hebben die nummers zelf gekozen, haha. Al hebben onze fans ons lange tijd zitten bestoken met allerlei titels van mogelijke nummers om op deze nieuwe "Werk 80" te zetten. Maar ik denk dat die interpretatie van de jaren '80 als zijnde 'fout' ook te maken heeft met de toenmalige modetrends en kapsels. Looks die nu best wel hilarisch lijken, als ik alleen al zie hoe ik er toen bijliep, haha. Het zal allicht wel iets te maken hebben met de muziek uit die tijd ook, hé. Of tenminste met de productienormen die toen gehanteerd werden. Er was een soort van elektronische revolutie aan de gang met grote studio's, de opnamesporen vertienvoudigden, synthesizers hadden bijna onbeperkte mogelijkheden en dat had zijn invloed op het geluid van de muziek die toen gemaakt werd. Plus, die gladde synthesizer muziek was immens populair, denk maar aan A-Ha, Duran Duran, Eurythmics, Frankie Goes To Hollywood. Ach, wie weet hoe kijken ze binnen twintig jaar terug op al die R&B die momenteel de godganse dag op de radio speelt. Misschien noemen ze dat dan de 'nog foutere muziek', hahaha.

Heeft de keuze van de songs ook niet te maken met ouder worden en een nostalgisch terugkijken? Songs die je haatte als je 16-17 was, maar waarvan je nu beseft en vooral durft toegeven dat die eigenlijk wel leuk in elkaar steken?
Maar natuurlijk! Ik was in de jaren '80 een thrash metal fan. Slayer, Metallica, Testament, Kreator, Sodom en ga zo maar door... Dat was de enige muziek waar ik naar luisterde en het enige genre dat ik goed vond. Om de lijn door te trekken: ik paste in die hele thrash cultuur met de hoge baskets, spannende jeans en patches, haha. Alle andere muziek was slecht! Zeker hetgeen toen op radio en tv te horen en zien was. Met ouder worden en door zelf met muziek bezig te zijn, ga je de zaken anders bekijken. Je gaat songs gaan ontleden en dan moet je toegeven dat sommige van die nummers toch heel vernuftig in elkaar zitten. Eigenlijk gewoon goede nummers zijn. Pas op, ik heb er ook jaren over gedaan om te kunnen toegeven dat een goed nummer gewoon goed is. Gelijk uit welk muziekgenre het komt, hahaha.

Een leuke, extra dimensie die jullie aan deze nummers gegeven hebben, is het feit dat jullie van de originele synthesizer pop songs  een orkestrale bewerking gemaakt hebben.
Inderdaad, dat leek ons wel een leuk idee. Ik denk dat dit ook de bewerking zou zijn die er in deze tijd aan gegeven zou worden. De standaard normen qua productie en instrumentatie zijn toch in die optiek veranderd. En de meer metal versie hadden we met de eerste "Werk 80" plaat al eens gedaan, het zou anders maar een herhaling geweest zijn.

Helemaal mee eens. Dit is een veel gelaagdere verzameling. Dit is geen metalband die een aantal eighties songs covert. Jullie tonen meer respect voor het origineel waar je dan een eigen draai aan gegeven hebt.
Voila! Fijn dat je dat zegt. Dat was van bij het begin van dit project onze intentie. We hadden met deel 1 inderdaad al een metal of goth metal interpretatie gedaan van een aantal jaren tachtig klassiekers. Het was nu tijd voor een andere benadering. Deze collectie songs leenden zich ook tot deze bombastische of symfonische benadering. En er zit tien jaar tussen deel 1 en 2, we zijn als band en als mens ook gegroeid. We hebben meer ervaring als muzikant en ik denk dat we ons als Atrocity niet meer moeten bewijzen als extreme metalband. Beide "Werk 80" cd's staan daar los van, geven een breder beeld van de band maar met deze tweede wilden we toch nog iets meer doen. Of toch zeker weer iets anders dan wat mensen zouden kunnen verwachten. Ik vind dat we daar met deze orkestrale versies redelijk in geslaagd zijn. Het mag ook wel, want er is heel veel werk in gekropen.

Als ik eerlijk mag zijn, toen ik hoorde dat jullie een "Werk 80 part II" gingen maken, had ik eigenlijk aan een compilatie gedacht van het toentertijd ook populaire glamrock genre. Of misschien had ik er stiekem op gehoopt?
Haha, het zal dat geweest zijn! Want daar heb ik nog nooit aan gedacht. Ik heb of had helemaal niets met dat genre. Ik was een thrasher, glam metal en aanverwanten dat was meidenmuziek. Als er nog een genre was waar ik wel iets of wat voeling mee had, dan was dat het gothic of new wave genre. Vooral omdat ik toen een vriendin en wat vrienden had die daar heel fel mee bezig waren. Talk Talk, Depeche Mode en dergelijk heb ik via hen leren kennen. De donkerder kant aan die muziek sprak me eigenlijk ook wel aan. Iets wat ik later, denk ik, ook in onze eigen muziek ben blijven verwerken. ik noem het toch wel een van mijn invloeden. Maar hey, eigenlijk breng je me met die glam rock covers wel op een idee. Er zijn in dat genre wel een hoop songs die eens een Atrocity bewerking kunnen gebruiken, hahaha. Misschien iets voor deel 3, haha!

Hmmm, qua zang gaat dit je toch beter af. Het Talk Talk nummer "Such a shame" vind ik bijvoorbeeld perfect klinken met je cleane, donkere stem. Je klinkt daarop bijna als een originele new wave zanger.
Dank je, het was nochtans een nummer waar ik veel moeite mee had! Ook de keuze voor deze song. Ik weet niet meer juist wie, maar daar is iemand anders mee afgekomen. Ik dacht dat we daar weinig zouden kunnen mee aanvangen. Maar kijk: het is ons blijkbaar toch gelukt, haha. Zelfs al heb ik van mezelf nogal een lage stem, dit heb ik verschillende keren moeten herdoen. En ferm moeten op oefenen, want het is niet zo eenvoudig als het klinkt. Zelf ben ik eigenlijk het meest trots op de bonus track, "Feels like heaven". Ik vond het altijd al een heel goed nummer, maar tegelijk erg moeilijk. Ik dacht dat het ons nooit zou lukken om daar iets deftigs van te maken. Je moet nu natuurlijk wel de limited edition aanschaffen om te kunnen oordelen of het ons echt gelukt is, hé. Hahaha.

Met het antiglobalisatie nummer "Keine heimat" (van Ideal) is al een klein beetje controverse ontstaan voordat het album op de markt kwam. Had je dat verwacht?
Goh neen, vooral niet omdat het verkeerd interpreteerbaar is, en de meeste mensen dat vandaag de dag blijkbaar nog doen ook. Het is een persoonlijk nummer over iemand die zich wat verloren en misbegrepen voelt. Een 'grotere' boodschap moet daar niet achter gezocht worden. Hier in Duitsland was dit een heel populair nummer in zijn tijd en worden daar geen vragen over gesteld. Buiten Duitsland is dit een vrij onbekend nummer en kan daar al eens een andere betekenis aan toegekend worden. Hoe dan ook, ik heb het nummer gekozen omdat ik nogal geïnteresseerd ben in die hele Neue Deutsche Welle beweging. Dat was een elektronische muziekbeweging waarvan Kraftwerk en D.A.F. zowat de bekendste waren. Ideal maakte soortgelijke muziek, maar is nooit zo wijds en zijds doorgebroken. Moet je eens naar zoeken, ze hebben best leuke nummers gemaakt.

De plaat heeft best wat tijd in beslag genomen, ik dacht dat die oorspronkelijk bedoeld was om de tiende verjaardag van deel 1 te vieren. Dan moest die vorig jaar uitgekomen zijn, nietwaar?
Dat was inderdaad oorspronkelijk ook de bedoeling. Eigenlijk is het hele idee rond deel 2 ontstaan doordat de fans maar eighties klassiekers bleven voorstellen. Het waren zij in feite die erom gevraagd hadden. Toen we daadwerkelijk zelf begonnen zoeken naar goede songs, zo'n twee jaar terug, beseften we dat dan bijna 10 jaar na de eerste "Werk 80" was. Dus leek ons dat wel iets om naar te mikken. Helaas, het hele project heeft wat langer in beslag genomen. En we zijn ook ontzettend druk bezig geweest met Leave's Eyes tussendoor. We hebben heel lang en uitgebreid getourd, ook in landen waar we voorheen nog nooit geweest waren. Er is flink wat tijd gestoken in het in elkaar boksen van de dvd van Leave's Eyes die we bij jullie op Pestpop vorig jaar opnamen. Daardoor is het "Werk 80" project een jaartje later geworden.

Jullie konden voor het hoesontwerp geen beter model kiezen dan Dita Von Teese. Zij straalt alle kitch uit die dat decennium met zich meebracht?
Haha, dat is inderdaad de reden waarom we haar gevraagd hebben. Zij heeft de glamoureuze uitstraling die bij de jaren '80 past. We wilden iets dat ergens een logisch vervolg was op deel 1, maar we wilden onszelf niet herhalen.

Het eerste deel is jullie witte album en dit jullie zwarte dan?
Voila, je slaat de nagel op de kop. Dat was onze bedoeling. Het eerste was in het wit en had dankzij de twee modellen ergens ook een fetisjistisch tintje. Dit wilden we verder zetten. Vandaar dat we Dita Von Teese vroegen. Zij heeft daar niet alleen de perfecte looks voor, maar zeer zeker ook de reputatie. Door haar in een operagebouw te plaatsen, benadrukken we het symfonische aan deze plaat. En het past perfect bij het donkere concept dat we van bij het begin voor ogen hadden. Trouwens, we zijn laatst Dita nog eens tegen het lijf gelopen in Hamburg op één of andere fashion show en hoe ze eruit zag en door de aandacht die ze trok kregen we nog eens bevestigd dat we absoluut de juiste keuze gemaakt hebben. Haar aanwezigheid op onze hoes levert misschien nog wel wat extra aandacht op, haha.

Met Nick Barker op drums en Alla Fedynitch (Pain, Eyes Of Eden, Enemy Of The Sun) als bassiste, krijg je een indrukwekkende ritmesectie tezamen.
We zijn zeer vereerd en blij inderdaad. Nick kennen wij al lang, we hebben ooit nog eens samen getourd in 1992. Hij was toen de drum roadie voor supportband Cancer. Telkens we mekaar nadien tegen kwamen, was er altijd wel tijd voor een praatje. Maar ik had nooit gedacht dat hij onze muziek die we nu maken of met Leave's Eyes maken, goed zou vinden. Laat staan dat ie in beide bands zou spelen! Vorig jaar op de Metal Hammer Award show kwam ik hem weer tegen en onze drummer had ons net verlaten. Dus ik trok mijn stoute schoenen aan en vroeg hem of hij geen interesse had. Wat bleek; de man had op één of ander zomerfestivals van 2007 samen met Leave's Eyes op een podium gestaan en was blijven kijken. Hij vond Liv een prachtige, zoniet de mooiste stem hebben van die dag. En de muziek stond hem ook wel aan. Dus hij zag het helemaal zitten om in onze twee bands te komen spelen. Wij blij natuurlijk, Nick is een 'animal on drums', een ware drummachine! Alla is minder bekend, maar dat is een beetje hetzelfde verhaal. Behalve dat Nick aanraadde om haar toch maar eens te contacteren. Je kon immers nooit weten. En ook zij bleek zowel Atrocity als Leave's Eyes te kennen, dus we zaten vrij snel op dezelfde golflengte met haar ook.

In other news: jullie brengen jullie eerste album "TodessSehnsucht" opnieuw uit kort na het verschijnen van "Werk 80 II"?
Niet alleen "TodessSehnsucht", mijn beste. We zijn van plan onze hele backcatalogue her uit te brengen. Telkens voorzien van enige bonustracks, meestal in de vorm van remixes, demo's of live songs. Het is op vraag van eigenlijk. Veel van ons oude werk, zeker uit onze begindagen toen we nog een echte death metal band waren, is niet meer regulier te verkrijgen. We krijgen regelmatig te maken met mensen, nieuwe fans allicht, die erom vragen of die er naar zoeken. Bij deze voldoen we daaraan. Het is wel interessant om de evolutie in onze muziek te horen. Het is alleszins een ferme stap, haha.

En dan, op tour? Met een speciale "Werk 80" show? Weer met Leave's Eyes tezamen?
Natuurlijk weer tezamen, we zijn zo goed als dezelfde band. We hebben toch grotendeels dezelfde bezetting. En het maakt het leven in en rond de band een stuk makkelijker op die manier. Makkelijker en goedkoper, want we moeten alles maar 1 keer organiseren, inladen en op gang krijgen. Maar dat lijkt me nu de logische, volgende stap. En een speciale eighties show is iets waar we aan denken. Al zullen er steeds mensen vragen naar eigen nummers ook, dus is het een beetje zoeken naar een gulden middenweg misschien. We zien wel. Als er vooral vraag komt naar zo'n "Werk 80" show, dan gaan we daar zeker werk van maken. Voor speciale gelegenheden, zoals enige festivals of zo, kan dat natuurlijk altijd. Die tour is wel niet het dringendste, hoor. We zijn net terug van een heel erg uitgebreide, we hebben nog wat werk aan de Leave's Eyes dvd en de rereleases en we willen ook nog wel wat tijd doorbrengen met het gezin. Alhoewel dat laatste ook kan op tournee, tenminste toch in mijn geval, hahaha.

Je hebt hem nu al een paar keer vernoemd, de Leave's Eyes dvd opgenomen op Female Metal Voices vorig jaar in oktober. Hoever staat het daarmee? En geen zin om dit jaar een "Werk 80" dvd op te nemen?
Hahaha, dat zou geen slecht idee zijn. Wie weet komt het er ooit wel eens van. Wat de Leave's Eyes dvd betreft, die gaat "En saga i Belgia" heten, maar er komt wel meer op dan enkel die Female Metal Voices show. We willen de fans iets onvergetelijks en degelijks bieden met een goed geluid, extra beelden, video's en interviews. Maar daar kruipt ongelooflijk veel werk in. In eerste instantie was ie begin dit jaar gepland, toen is het maart geworden maar het zal allicht nog iets later zijn. Vrees niet, het wordt alleszins de moeite!

http://www.myspace.com/atrocitypage
Pow

Related Items

CD of the month

Image DYSCORDIA

The Road To Oblivion
Dutch Music Works
Cd van de maand april 2024

Previous CD of the month

Sentry
High Roller Records
Cd van de maand Maart 2024

  • CCN Systems NV
  • Instath BVBA
  • Combell NV
  • Knowledge BVBA NV

© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.

Hosting and customn CMS made by VideoStore.be and Igor VC