Jätt
Listenable
Written by Bart C.
Acid metal, het is eens wat anders. Zo omschrijft deze band nochtans hun stijl. Mocht je je zorgen maken, ze refereren niet naar de drugs maar naar het corrosieve aspect. Het eerste wat opvalt is het scherpe geluid en het old school sfeertje. Een moderne sound kan je het zeker niet noemen. Had je gezegd dat dit een album van begin de jaren tachtig was, ik had het geloofd. Liefst vijftien songs krijg je voorgeschoteld, met een intro, een middenstuk en een outro. En die drie zijn op zich al de moeite waard. Waar voor je centen heet dat. Qua tempo deed het direct aan Motörhead denken, qua beleving eerder aan Satan, Raven, Diamond Head en de beginjaren van WASP. Sabïre bestaat eigenlijk al sinds 2010 maar er waren lange periodes van inactiviteit. De bandleider verhuisde van Canada naar Australië en uiteindelijk verscheen een eerste ep in 2018. Deze worp is effectief het debuut van dit viertal en het is sowieso anders dan de meeste bands. De vocalen klinken uit de onderbuik maar ook schel bij momenten. Liefhebbers van eerder rustige heavy metal maar met veel variatie zullen hier zeker van genieten. Je kan enkel respect hebben voor hun aanpak en hun keuze om het anders te doen dan de overgrote meerderheid van de bands. Door hun originaliteit krijgen ze bonuspunten, maar anderzijds kan je stellen dat het allemaal vrij herkenbaar klinkt. Sabïre heeft op zich best wel een aardig album uitgebracht, maar het heeft enkele luisterbeurten nodig. Vooral oudere metalheads zullen hier weg mee kunnen. Voor mij is "Rip, rip, kill" het beste nummer, misschien omdat ik dit het leukste tempo vind...
80
No Place For The Damned
Eigen Beheer
Cd van de maand September 2024
© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.