Hell Spawn

Stygian Crown is een Amerikaanse doomband, dit is hun tweede album. Hun debuut verscheen bijna vier jaar geleden. De basis is epische doom maar je hoort eigenlijk wel wat discrete invloeden van death. Naast het slepende van Solitude Aeternus en Candlemass hoor je ook Bolt Thrower. Het vijftal uit Los Angeles trekt een stevige geluidsmuur op maar ze komen ook vrij origineel uit de hoek. De ritmesectie staat echt als een huis. Zangeres Melissa klinkt bijzonder stevig, haar timbre is op de meeste stukken bijna mannelijk. Het valt op dat alle instrumenten en de zang perfect gemixt zijn. Vooral op "Where the candle always burns" valt dat op, dit is zo een homogeen nummer. De piano en viool op "Blood red eyes" zorgen voor een echte meerwaarde. Dit is eerder een klassiek tragisch rustig nummer, waar Melissa echt op schittert. Afsluiter "Straight of Messina" is misschien wel het beste nummer dat ze ooit maakten, hier zijn het vooral de gitaren waarmee ze scoren. Op zich is dit een bijzonder geslaagde doom-schijf, die gewoon beter wordt na enkele luisterbeurten. Fans van het genre kunnen deze schijf aanschaffen zonder nadenken.

83