Hell Spawn

In 2019 verscheen het debuut van Cathubodua. Hun female fronted symfonische metal kon me zeker bekoren. Nu is er de opvolger. Je krijgt zes nummers met een totale speelduur van een half uur (hoewel ik er op de promo slechts drie kon voorproeven). Zangeres Sara is opnieuw goed van stem en ook de muzikanten zijn op dreef. De epische vioolpartijen zijn de max. De gitaren komen ook meer op de voorgrond. Je krijgt dreigende stukken en ik heb de indruk dat de band scherper dan ooit staat. "Effigy of aftermath" bijvoorbeeld, dat is een snedig nummer. Op het album vertellen ze het verhaal van een oorlogsgodin, een dame waar iedereen zijn hoop op stelt maar die uiteindelijk niet aan de verwachtingen voldoet. Dat concept werken ze uit met hedendaagse invloeden. Liefhebbers van het genre zullen hier zeker van smullen, het smaakte naar meer. Een half uur is misschien net te kort voor dit soort album. Tenzij de band dit natuurlijk als een 'interbellum' ziet tussen twee albums / oorlogen die ze muzikaal gaan uitvechten. In ieder geval, knappe prestatie.

81